Mięsak epiteloidny (sarcoma epithelioides, sarcoma Enzingeri, epitheloid sarcoma)

Size: px

Start display at page:

Download "Mięsak epiteloidny (sarcoma epithelioides, sarcoma Enzingeri, epitheloid sarcoma)"

Walter McDowell
8 years ago
Views:

1 Mięsak epiteloidny (sarcoma epithelioides, sarcoma Enzingeri, epitheloid sarcoma) Obraz patologiczny Tomasz Tuziak Sarcoma epithelioides to mięsak o nieustalonym kierunku różnicowania, który mikroskopowo przypomina ziarninę zapalną zbudowaną z komórek nabłonkowych (epitelioidnych). Guz ten został opisany po raz pierwszy przez profesora Laskowskiego pod nazwą sarcoma aponeuroticum [1]. Nowotwór ten ma predylekcję do skóry i tkanek głębokich dłoni i przedramion. Rzadziej zajmuje dalsze części kończyn dolnych [2]. Gdy dotyczy tułowia to najczęściej zlokalizowany jest w okolicy moczowo-płciowej [3,4]. Klinicznie prezentuje się jako zmiana złożona z licznych małych, twardych, słabo ograniczonych guzków wielkości od kilku milimetrów do 5 cm zlokalizowanych w skórze i tkance podskórnej. Głęboko położone zmiany mają wyraźny związek z powięziami i ścięgnami [5]. Ry ci na 1. Ob raz hi sto lo gicz ny epi the lio id sar co ma. Ko mór ki mię sa ka o na błon ko wa tym wy glą dzie two rzą gniaz da przy po mi na ją ce ziar ni nę za pal ną 1

Nowotwór ten ma predylekcję do skóry i tkanek głębokich dłoni i przedramion. Rzadziej zajmuje dalsze części kończyn dolnych [2].

2 M I Ę S A K E P I T E L O I D N Y ( S A R C O M A E P I T H E L I O I D E S, S A R C O M A E N Z I N G E R I, E P I T H E L O I D S A R C O M A ) Ry ci na 2. Bar wie nie im mu no hi sto che micz ne. Ko mór ki mię sa ka epi te lo id ne go wy ka zu ją sil ną eks pre - sję (czer wo ne za bar wie nie cy to pla zmy) ke ra ty ny. W ob ra zie mi kro sko po wym wi docz ny jest wzrost wie lo guz ko wy, z guz ka mi zbu do - wa ny mi z ko mó rek na błon ko wa tych ota cza ją cych po la mar twi cy, co da je ob raz po - dob ny do ziar ni ny za pal nej (ryc. 1). Ko mór ki epi te lio id ne gu za wy ka zu ją mar ke ry róż ni co wa nia na błon ko we go, ta kie jak ke ra ty na i EMA (epi the lial mem bra ne an ty gen) [2,6-8] (ryc. 2). Pi śmien nic two 1. La skow ski J. Apo neu ro tic sar co ma. Pol Med J, 1971; 10: Cha se DR, En zin ger FM. Epi the lio id sar co ma. Dia gno sis, pro gno stic in di ca tors, and tre at ment. Am J Surg Pa thol, 1985; 9: Gu il lou L, Wad den C, Co in dre JM i wsp. Pro xi mal -ty pe epi the lio id sar co ma, a di stinc ti ve ag gres si ve neo plasm sho wing rhab do id fe atu res. Cli ni co pa tho lo gic, im mu no hi sto che mi cal, and ul tra struc tu ral stu dy of a se ries. Am J Surg Pa thol, 1997; 21: Ha se ga wa T, Mat su no Y, Shi mo da T i wsp. Pro xi mal -ty pe epi the lio id sar co ma: a cli ni co pa tho lo gic stu dy of 20 ca ses. Mod Pa thol, 2001; 14: Fi sher C. Epi the lio id sar co ma of En zin ger. Adv Anat Pa thol, 2006; 13: Cha se DR, En zin ger FM, We iss SW i wsp. Ke ra tin in epi the lio id sar co ma. An im mu no hi sto che mi cal stu dy. Am J Surg Pa thol, 1984; 8: Da ima ru Y, Ha shi mo to H, Tsu ney oshi M i wsp. Epi the lial pro fi le of epi the lio id sar co ma. An im mu no hi sto - che mi cal ana ly sis of eight ca ses. Can cer, 1987; 59: Miet ti nen M, Fan burg -Smith JC, Vi ro la inen M i wsp. Epi the lio id sar co ma: an im mu no hi sto che mi cal ana ly sis of 112 clas si cal and va riant ca ses and a di scus sion of the dif fe ren tial dia gno sis. Hum Pa thol, 1999; 30:

W ob ra zie mi kro sko po wym wi docz ny jest wzrost wie lo guz ko wy, z guz ka mi zbu do - wa ny mi z ko mó rek na błon ko wa tych ota cza ją cych po la mar twi cy, co da je ob raz po - dob ny do

3 Biologia molekularna M I Ę S A K I T K A N E K M I Ę K K I C H U D O R O S ŁY C H Maria Dębiec-Rychter Cy to ge ne ty ka i ge ne ty ka mo le ku lar na Ana li zy cy to ge ne tycz ne ko mó rek mię sa ka na błon ko wa te go (epi the lio id sar - co ma) wy ka zu ją naj czę ściej nie spe cy ficz ne aber ra cje struk tu ral ne chro mo so - mów, ty pu trans lo ka cji i de le cji, oraz czę ste chro mo so my nad licz bo we [1] ( mo so mes/mi tel man). Aber ra cje struk tu ral ne do - Rycina 3. Test diagnostyczny fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ przy użyciu sondy specyficznej dla genu SMARCB1, wykonany na preparacie histologicznym guza. Widoczny jest brak sygnału hybrydyzacyjnego z sondy specyficznej dla genu SMARCB1 (czerwone sygnały) w odniesieniu do referencyjnej sondy kontrolnej, specyficznej dla genu PDGFB (zielone sygnały), co udowadnia utratę loci genu SMARCB1. Oba geny zmapowane są na chromosomie 22 3

so my nad licz bo we [1] (http://cgap.nci.nih.gov/chro mo so mes/mi tel man). Aber ra cje struk tu ral ne do - Rycina 3.

4 M I Ę S A K E P I T E L O I D N Y ( S A R C O M A E P I T H E L I O I D E S, S A R C O M A E N Z I N G E R I, E P I T H E L O I D S A R C O M A ) ty czą zwy kle chro mo so mu 22 z miej scem zła ma nia w re gio nie 22q11 [2]. W re gio - nie tym zlo ka li zo wa ny jest gen su pre so ro wy SMARC B1 (daw niej zwa ny IN I1), ko du ją cy pod jed nost kę SWI/SNF kom plek su re mo du lu ją ce go chro ma ty nę ją dro - wą. Naj now sze ba da nia w opar ciu o hy bry dy za cję in si tu i ma cie rze CGH wy ka za - ły ho mo zy go tycz ną utra tę ge nu SMARC B1 w po nad po ło wie przy pad ków epi the lio id sar co ma, a ba da nia czyn no ścio we brak pro duk tu biał ko we go ge nu w więk szo ści gu zów [3]. Udo wad nia to zwią zek przy czy no wy po wsta wa nia lub pro gre sji no wo two ru z nie pra wi dło wo ścia mi funk cji SMARC B1. In ak ty wa cja SMARC B1 le ży rów nież u pod ło ża po wsta wa nia in nych no wo two rów, tzw. aty po - wych gu zów pa łecz ko wa tych ośrod ko we go ukła du ner wo we go (aty pi cal rhab do id tu mors) lub pa łecz ko wa tych gu zów po za ner ko wych (extra re nal rhab do id tu mor) [4]. Co cie ka we epi the lio id sar co ma i gu zy pa łecz ko wa te wy ka zu ją nie tyl ko jed - na ko we pod ło że ge ne tycz ne, ale rów nież du że po do bień stwo mor fo lo gicz ne. Pi śmien nic two 1. De biec -Rych ter M, Sciot R, Ha ge me ijer A. Com mon chro mo so me aber ra tions in the pro xi mal ty pe of epi - the lio id sar co ma. Can cer Ge net Cy to ge net. 2000; 123: Lu al di E, Mo de na P, De biec -Rych ter M, Pe deu to ur F, Te ixe ira MR, Fac chi net ti F, Da gra da GP, Pi lot ti S, Soz zi G. Mo le cu lar cy to ge ne tic cha rac te ri za tion of pro xi mal -ty pe epi the lio id sar co ma. Ge nes Chro mo so mes Can cer. 2004; 41: Mo de na P, Lu al di E, Fac chi net ti F, Gal li L, Te ixe ira MR, Pi lot ti S, Soz zi G. SMARC B1/IN I1 tu mor sup pres - sor ge ne is fre qu en tly in ac ti va ted in epi the lio id sar co mas. Can cer Res. 2005; 65: Oda Y, Tsu ney oshi M. Extra re nal rhab do id tu mors of soft tis sue: cli ni co pa tho lo gi cal and mo le cu lar ge ne tic re view and di stinc tion from other soft -tis sue sar co mas with rhab do id fe atu res. Pa thol Int. 2006; 56: Uwagi kliniczno-terapeutyczne Piotr Rutkowski Mię sak epi te lio id ny (sar co ma epi the lio ides, mię sak En zin ge ra) wy stę pu je naj czę - ściej u mło dych do ro słych (me dia na wie ku oko ło 25 lat), głów nie na dy stal nych czę - ściach koń czyn (jest to naj częst szy mię sak tka nek mięk kich [MTM] rę ki i nad garst ka). Le cze niem z wy bo ru jest ra dy kal ne wy cię cie chi rur gicz ne z uzu peł nia - ją cą ra dio te ra pią, mo gą jed nak wy stę po wać wie lo ogni sko we wzno wy miej sco we. Prze - bieg kli nicz ny cha rak te ry zu ją licz ne wzno wy, co zwią za ne jest z sze rze niem się ko mó rek gu za wzdłuż po wię zi i ścię gien. Z cza sem cho ro ba ule ga stop nio wej pro - gre sji. U 40% pa cjen tów po ja wia ją się prze rzu ty do płuc, wę złów chłon nych, ko ści i mó zgu. Czę ściej niż w in nych ty pach MTM mo gą wy stę po wać prze rzu ty do re gio - nal nych wę złów chłon nych, jed nak naj częst szym miej scem prze rzu tów są płu ca i opłuc na. W przy pad ku wy stą pie nia prze rzu tów wie lo dy scy pli nar ne le cze nie sko ja - rzo ne (che mio te ra pia, chi rur gia) jest po stę po wa niem z wy bo ru mo gą cym zna czą co prze dłu żyć prze ży cia cho rych. 4

W re gio - nie tym zlo ka li zo wa ny jest gen su pre so ro wy SMARC B1 (daw niej zwa ny IN I1), ko du ją cy pod jed nost kę SWI/SNF kom plek su re mo du lu ją ce go chro ma ty nę ją dro - wą.

5 M I Ę S A K I T K A N E K M I Ę K K I C H U D O R O S ŁY C H Piśmiennictwo 1. Fisher C. Epithelioid sarcoma of Enzinger. Adv Anat Pathol. 2006; 13: Matsushita Y, Ahmed AR, Kawaguchi N, Matsumoto S, Manabe J. Epithelioid sarcoma of the extremities: a dismal long-term outcome. J Orthop Sci 2002; 7: Spillane AJ, Thomas JM, Fisher C. Epithelioid sarcoma: the clinicopathological complexities of this rare soft tissue sarcoma. Ann Surg Oncol. 2000; 7: de Visscher SA, van Ginkel RJ, Wobbes T, Veth RPH. ten Heuvel SE, Suurmeijer A, Hoekstra HJ. Epithelioid sarcoma: still an only surgically curable disease. 5. Evans HL, Baer S.C. Epithelioid sarcoma: a clinicopathologic and prognostic study of 26 cases. Semin Diagn Pathol, 1993; 10: Prat J, Woodruff JM, Marcove RC. Epithelioid sarcoma: an analysis of 22 cases indicating the prognostic significance of vascular invasion and regional lymph node metastasis. Cancer, 1978; 41: Ross HM, Lewis JJ, Woodruff JM i wsp. Epithelioid sarcoma: clinical behavior and prognostic factors of survival. Ann Surg Oncol, 1997; 4:

Epithelioid sarcoma: the clinicopathological complexities of this rare soft tissue sarcoma. Ann Surg Oncol. 2000; 7: 218-25. 4. de Visscher SA, van Ginkel RJ, Wobbes T, Veth RPH.

Tłuszczakomięsak (liposarcoma)

Tłuszczakomięsak (liposarcoma) Obraz patologiczny Tomasz Tuziak Wśród guzów o różnicowaniu tłuszczowym wyróżnia się nowotwory łagodne, nowotwory o złośliwości pośredniej i nowotwory złośliwe. Grupę guzów