1
Mga Nilalaman 5 Pagtaas sa Tagapagligtas 10 Ang Pinakamahalagang Mensahe 15 Paglalatag ng Ating Sariling Kaluwalhatian sa Alabok 20 Pag-ibig: Ang Diwa ng Katuwiran 26 Ang Ating Pangangailangan ng Kautusan ng Diyos 31 Ang Katuwiran ni Kristo ay Nahayag sa Kanyang Kautusan 36 Ang Ugali Bilang Isang Mabangong Samyo 41 Pagtanggap Kay Kristo 46 Panghahawak sa Katuwiran ni Kristo 52 Pagtamo ng Perlas ng Katuwiran 57 Ang Ating Halaga Kay Kristo 62 Nabubuhay Para Kay Kristo 67 Lumalakad na Kasama Ni Jesus Daglat PK TM Pangalan ng Aklat Prophets and Kings Testimonies to Ministers 1 SM Selected Messages Bk. 1 5 SDA BC SDA Bible Commentary vol. 5 RH MB Review and Herald Thoughts from the Mount of Blessings FW Faith and Works YI The Youth Instructor MH The Ministry of Healing 5T Testimonies for the Church vol. 5 DA The Desire of Ages SC Steps to Christ COL Christ s Object Lessons TIMKH That I May Know Him OHC Our High Calling 2 MCP Mind Character and Personality vol. 2 CS Christian Service Ed. Education ST The Signs of the times SSW Sabbath School Worker 20 MS Manuscript Releases vol. 20 SD Sons and Daughters of God 1 ST Sermons and Talks vol. 1 AA The Acts of the Apostles RC Reflecting Christ PP Patriarchs and Prophets GAG God s Amazing Grace OFC Our Father s Care MYP Messages to Young People HP In Heavenly Places TBE The Bible Echo 2 SOP The Spirit of Prophecy vol. 2 CC Conflict and Courage Mar. Maranatha COS Counsels on Stewardship LLM Loma Linda Messages TSJ The Story of Jesus TVSS The Voice in Speech and Song TDWG This Day With God 2 NL Notebook Leaflets vol. 2 ANL A New Life UL The Upward Look 2
Paunang Salita Tayo ay nabubuhay sa panahon ng wakas. Ang mga pangyayari ay susubok sa atin ng malalim. Ang ating relasyon sa Diyos ay susubukin. Tayo ay may gabay at tagubilin upang mabuhay na may pag-iingat: Sa panahon ng wakas ang bayan ng Diyos ay magbubuntong-hininga at tatangis para sa mga kasuklam-suklam na ginagawa sa lupa. May pagluhang babalaan nila ang masasama sa panganib ng kanilang pagyurak sa banal na kautusan, at sa di-mabigkas na kalungkutan kanilang pagpapakumbabain ang kanilang sarili sa harapan ng Panginoon sa pagsisisi. Kukutyain ng masasama ang kanilang kalungkutan at hahamakin ang kanilang taimtim na mga pagsamo. Ngunit ang pighati at pagpapakumbaba ng bayan ng Diyos ay isang di-nagkakamaling patunay na sila ay muling nagtatamo ng lakas at dangal ng ugali na nawala bilang bunga ng kasalanan. Ito y dahil sa pagiging malapit nila kay Kristo, dahil ang kanilang mga mata ay nakapako sa Kanyang sakdal na kadalisayan, na kanilang nakikilala ng malinaw ang napakasamang kasalanan. Kaamuan at kababaang-loob ang mga kondisyon ng tagumpay. Ang putong ng kaluwalhatian ay naghihintay para sa mga yumukod sa paanan ng krus. PK, p. 590. Ang matutong mabuhay sa presensiya ni Jesus ang siyang hamon sa bayan ng Diyos sa panahong ito. Napakaraming bagay ang nagpapanatiling abala at magulo ang isipan, habang ang mga bagay na walang hanggan ang mga bunga ay itinatabi at di-pinapansin. Ang Sangay ng Paaralang Pansabado ay umaasa na ang puso ng bawat isa ay panahanan ng presensiya ni Jesukristo at ng Banal na Espiritu upang tayo y maging mapagpahalaga sa walang hanggang mga katotohanan. May malalim kaming mithiin na ang bayan ng Diyos ay tumugon sa panawagan ng Panginoon: Anak ko, ibigay mo sa akin ang iyong puso (Kaw. 23:26). Ang Panginoon sa Kanyang dakilang habag ay nagpadala ng pinakamahalagang mensahe sa Kanyang bayan. Layunin ng mensaheng ito na higit na ipakilala sa sanglibutan ang itinaas na Tagapagligtas, ang hadog para sa mga kasalanan ng buong daigdig. Ito y naghahayag ng pag-aaring ganap sa pamamagitan ng pananampalataya at ng Katiyakan; inaanyayahan nito ang mga tao na tanggapin ang katuwiran ni Kristo, na nahayag sa pagsunod sa lahat ng kautusan ng Diyos. Marami ang hindi nakakakita kay Jesus. Kailangan nilang ititig ang kanilang mga mata sa Kanyang banal na persona, sa Kanyang mga merito, at sa Kanyang dinagbabagong pag-ibig sa pamilya ng tao. Lahat ng kapangyarihan ay ibinigay sa kanyang mga kamay, upang Kanyang maibigay ang masaganang mga kaloob sa mga tao, na ibinabahagi ang kaloob na di-masukat ang halaga ng Kanyang sariling katuwiran sa walang kakayahang tao. Ito ang mensaheng iniutos ng Diyos na dapat ibigay sa sanglibutan. TM, p. 91. (Gumamit ng pagdidiin). Ang mensahe ng ikatlong anghel ay nananawagan ng pangangaral ng Sabbath ng ikaapat na utos, at ang katotohanang ito ay dapat madala sa harap ng sanglibutan; ngunit ang dakilang sentro ng pansin na si Jesukristo, ay hindi dapat ihiwalay sa mensahe ng ikatlong anghel. 1 SM, p. 383. (Gumamit ng pagdidiin). The General Conference Sabbath School Department 3
4
Leksiyon 1 Sabbath, Oktubre 5, 2013 Pagtaas sa Tagapagligtas Tingnan ninyo ang tao! (Juan 19:5). Ang pinakadakilang sentro ng paningin, si Jesukristo, ay hindi dapat ihiwalay sa mensahe ng ikatlong anghel. Ang mga kasangkot sa gawain sa panahong ito ay ginawang pangalawa lamang si Kristo, at ginawang pangunahin ang mga teoriya at mga argumento. 1 SM, p. 383. Mungkahing Babasahin: Steps to Christ, pp. 9-15. Linggo Setyembre 29 1. SI JESUS ANG ATING KATIYAKAN a. Anong gawain sa bahagi ng Diyos ang magkasabay na ipinapakita ang Kanyang pag-ibig sa ating sanglibutan at ang halaga ng pagsalangsang? Juan 3:16, 17; 2 Cor. 5:21. Ang plano ng katubusan ay napakalayo ang taas sa pang-unawa ng isipan ng tao. Ang dakilang pagpapakababa sa bahagi ng Diyos ay isang hiwaga na hindi natin matatarok. Ang kadakilaan ng plano ay hindi lubos na mauunawaan, at hindi na makakagawa ng plano ang walang hanggang Karunungan ng higit pa rito. Sa pamamagitan ng planong ito ang dakila, ang katakut-takot na Diyos ay maaaring maging matuwid, ngunit siyang nangangatwiran para sa lahat na naniniwala kay Jesus, at tumatanggap sa Kanya bilang kanilang personal na Tagapagligtas. 5 SDA BC (E.G. White Comments), p. 1133. b. Anong gawain ni Jesus ang naghayag ng Kanyang hindi mapagaalinlanganang di-masukat na pag-ibig para sa bawat isa sa atin? Juan 15:13; Roma 5:6-8; Efe. 2:13, 14. O, kahangahangang pagpapakababa! ang Kataasan ng langit, dahil sa pag-ibig at awa sa nagkasalang tao, ay nagmungkahi na maging kahalili niya at katiyakan. Papasanin Niya ang kasalanan ng tao. Aakuin Niya ang galit ng Kanyang Ama, na kung hindi ay ibabagsak sa tao dahil sa kanyang pagsalangsang. RH, Peb. 24, 1874. 5
Lunes Setyembre 30 2. ANG ATING PAGTITIG a. Anong mga katawagan sa kasulatan ang naglalarawan ng kagandahan ng ugali ni Jesus, at ano ang bisa sa atin ng pagtitig sa kagandahang ito? Awit ni Solomon 2:1; 5:16; Hag. 2:7. Sa di-mabigkas na pag-ibig ang Diyos ay umibig sa atin, at ang ating pag-ibig sa Kanya ay nagising habang tayo y nagbubulaybulay ng haba at lawak at lalim at taas ng pag-ibig na ito na di-kayang unawain. Sa pamamagitan ng pagpapahayag ng nakakaakit na kagandahan ni Kristo, sa pamamagitan ng kaalaman sa Kanyang pag-ibig na ipinakita sa atin nang tayo ay mga makasalanan pa, ang matigas na puso y nalusaw at nasupil. -MB, p. 76. b. Bakit mahalaga para sa atin na ititig ang ating mga mata kay Jesus? Ihambing ang Bilang 21:8 sa Juan 3:14. Heb. 7:25. Ang ating pananampalataya ay dapat matalinong pananampalataya, na nakatitig kay Jesus sa sakdal na pagtitiwala, sa lubos at buong pananampalataya sa tumutubos na Handog. Ito ay mahalaga upang ang kaluluwa ay hindi mabalot ng kadiliman. 1 SM, p. 256. Ang pamamagitan ni Kristo para sa ating kapakanan ay ang pagpapahayag ng Kanyang banal na mga merito sa paghahandog ng Kanyang sarili sa Ama bilang ating kahalili at katiyakan; sapagkat Siya ay umakyat upang tubusin tayo sa ating mga pagsalangsang. Ginagawang katanggap-tanggap sa Diyos ng katuwiran ni Kristo ang isang nagsisising makasalanan at gumagawa ng pag-aaring ganap sa kanya. Gaano man kasama ang kanyang nakaraang buhay, kung siya y mananampalataya kay Jesus bilang kanyang personal na Tagapagligtas, siya y nakatayo sa harapan ng Diyos sa walang mantsang damit ng katuwiran ni Kristo. Ang makasalanan na kailan lamang ay patay sa mga kamalian at kasalanan ay nabuhay ng pananampalataya kay Kristo. Nakita niya sa pamamagitan ng pananampalataya na si Jesus ang kanyang Tagapagligtas, at buhay magpakailan man, handang magligtas sa sukdulan ng lahat na lumalapit sa Diyos sa pamamagitan Niya (Heb. 7:25). Sa katubusang ginawa para sa kanya nakikita ng mananampalataya ang gayong lawak at haba at taas at lalim ng bisa nakikita ang gayong kasakdalan ng kaligtasan, na binili sa gayong di-masukat na halaga, na ang kanyang kaluluwa ay puspos ng papuri at pasasalamat. Nakikita niya tulad sa salamin ang kaluwalhatian ng Panginoon at nababago sa katulad na wangis tulad ng Espiritu ng Panginoon. Nakikita niya ang damit ng katuwiran ni Kristo, na hinabi sa habian ng langit, na ginawa sa pamamagitan ng Kanyang pagtalima, at ibinibilang sa nagsisising kaluluwa sa pananampalataya sa Kanyang pangalan. FW, pp. 105-107. 6
Martes Oktubre 1 3. ANG LIWANAG NG ATING BUHAY a. Ano ang kahulugan sa atin ng magkaroon ng isang paningin sa kaluwalhatian ng Diyos? Luc. 11:34; Juan 8:12. Ano ang kahulugan ng magkaroon ng isang paningin? Ito ay ang magkaroon ng pagpapasya na tumitig kay Kristo sapagkat sa pamamagitan ng pagtitig tayo ay nababago mula sa kaluwalhatian tungo sa kaluwalhatian, mula sa ugali tungo sa ugali. YI, Sety. 14, 1893. b. Anong binanggit na kaalaman ang ginagamit ng Diyos upang magdala ng liwanag sa ating buhay? Juan 1:4, 9; 2 Cor. 4:6. k. Paanong ang pagtitig sa liwanag ng kaluwalhatian ng Diyos, ayon sa nakikita sa buhay ni Jesus, makakatulong sa ating paglago sa Kanya at sa ating pagtatalaga sa Kanya? 2 Cor. 3:18. Kung tayo ay titingala kahit isang saglit sa araw sa kalagitnaan ng liwanag nito, kung aalisin natin ang ating paningin, ang larawan ng araw ay makikita natin sa bawat bagay na ating tingnan. Gayon din kapag tayo ay tumitig kay Jesus; bawat bagay na ating tingnan ay nagpapakita ng Kanyang larawan, ang Araw ng Katuwiran. Wala tayong ibang makikita, o magsalita man ng ibang bagay. Ang Kanyang larawan ay nakaukit sa mata ng kaluluwa, at naaapektuhan ang bawat bahagi ng ating araw-araw na buhay, na pinalalambot at sinusupil ang ating buong likas. Sa pamamagitan ng pagtitig, tayo ay nababago tungo sa banal na larawan, katulad ng kay Kristo. Sa lahat ng ating nakakasalamuha naipapakita natin ang liwanag at masayang mga sinag ng Kanyang katuwiran. Si Jesukristo ang lahat-lahat sa atin ang una, ang huli, at ang pangunahin sa bawat bagay. Si Jesukristo, ang Kanyang Espiritu, ang Kanyang ugali, ang nagbibigay-kulay sa bawat bagay; ito ang hibla na paayon at ang hibla na pahalang, ang pinakahabi ng ating buong pagkatao. Ang mga salita ni Kristo ay espiritu at buhay. Hindi natin maaaring ilagay sa sarili ang ating isipan; hindi na tayo ang nabubuhay sa atin, kundi si Kristo ang nabubuhay sa atin, at Siya ang pag-asa ng kaluwalhatian. Patay na ang sarili, ngunit si Kristo ang nabubuhay na Tagapagligtas. Sa patuloy na pagtitig kay Jesus, naipapakita natin ang Kanyang wangis sa lahat ng nakapalibot sa atin. Hindi tayo maaaring huminto upang pansinin ang ating mga kabiguan, o kahit pagusapan ang mga ito; sapagkat ang higit na kaaya-ayang larawan ang umaakit ng ating paningin ang mahalagang pag-ibig ni Jesus. Nananahan Siya sa atin sa pamamagitan ng salita ng katotohanan. TM, pp. 388-390. 7
Miyerkules Oktubre 2 4. ANG KAGANDAHANG-LOOB NI JESUS a. Paano pinakitunguhan ni Jesus ang ibat-ibang mga tao na Kanyang nakatagpo dito sa lupa? Gawa 10:38; Mat. 14:14; 15:32. Walang ibang mangangaral ng ebanghelyo na tulad ni Kristo. Siya ang Kataasan ng langit, ngunit nagpakumbaba Siya sa sarili upang kunin ang ating likas, upang maabot Niya ang mga tao sa kinaroroonan nila. Sa lahat ng mga tao, mayaman at mahirap, malaya at bihag, si Kristo, ang Mensahero ng tipan, ay nagdala ng pabalita ng kaligtasan. Ang Kanyang kabantugan bilang Dakilang Manggagamot ay kumalat sa buong Palestina. Ang mga maysakit ay pumupunta sa mga lugar na Kanyang pagdadaanan, upang sila y humingi ng tulong sa Kanya. Dito rin ay maraming balisa ang pumupunta upang makinig ng Kanyang mga salita at upang tumanggap ng hipo ng Kanyang kamay. Gayon Siya nagpalipat-lipat sa mga siyudad, sa mga bayan, na ipinangangaral ang ebanghelyo at nagpapagaling ng mga maysakit ang Hari ng kaluwalhatian sa hamak na damit ng sangkatauhan. MH, p. 22. b. Paghambingin ang pakikitungo ni Jesus kay Judas at kay Pedro? Mat. 16:23; Juan 13:27; 17:12. k. Ano ang ating katibayan na Siya ay nagbigay ng pantay na mga pagkakataon sa mga alagad na ito tulad ng Kanyang ginagawa sa bawat isa sa atin? Juan 13:1, 5. Iniugnay ni Jesus si Juan, Pedro, at si Judas sa Kanyang gawain, at ginawa silang kamanggagawa Niya; ngunit kasabay noon sila ay dapat patuloy na matuto ng mga aral ni Kristo. Dapat silang mag-ipon mula sa Kanyang mga banal na turo ng mga tagubilin na magtutuwid ng kanilang mga maling kaisipan at ng kanilang mga maling pananaw kung ano nga ba ang bumubuo sa ugaling Kristyano. Si Juan at si Pedro ay hindi mga sakdal na tao, ngunit pinalago nila ang bawat pagkakataon sa pagkatuto. Si Pedro ay hindi natutong hindi magtiwala sa sarili, na maging mapanibughuin sa sarili, hanggat siya y nadaig ng mga tukso ng demonyo at itinakwil ang kanyang Panginoon. Si Judas ay may katulad ding pagkakataon kung saan natuto ng mga aral na itinuro ni Kristo ang mga alagad na ito, ngunit hindi niya pinahalagahan ang halaga ng mga ito. Siya ay tagapakinig lamang at hindi tagapaggawa. Ang bunga ay nakita nang kanyang ipinagkanulo ang Kanyang Panginoon. 5 T, p. 557. 8
Huwebes Oktubre 3 5. ANG ATING LAYUNIN: IPAKITA ANG PAG-IBIG NI JESUS a. Sino ang dapat nating ipakita sa sanglibutan bilang mga Kristyano, at paano? Col. 1:26, 27; 1 Ped. 2:22, 23. Sa pamamagitan ng salita si Kristo ay nananahan sa Kanyang mga tagasunod. Ito ay magkaparehong pagkakaisa na sinasagisagan ng pagkain ng Kanyang laman at pag-inom ng Kanyang dugo. Ang mga salita ni Kristo ay espiritu at buhay. Kapag tinanggap ang mga ito, tinatanggap ninyo ang buhay ng Puno. Kayo ay mabubuhay sa bawat salita na lumalabas mula sa bibig ng Diyos (Mat. 4:4). Ang buhay ni Kristo sa inyo ay magbubunga na katulad ng Kanyang mga bunga. Kung kayo y nabubuhay kay Kristo, na sumusunod kay Kristo, tinutustusan ni Kristo, kumukuha ng mga kalakasan mula kay Kristo, kayo y magbubunga ng katulad kay Kristo. DA, p. 677. b. Paanong ang ating Kristyanong paglago nahahayag sa paraan ng ating pakikitungo sa ating mga kapuwa? 1 Ped. 3:8, 9; 1 Juan 4:7, 8; Heb. 13:1-3. Kapag ang paningin ay naipako sa krus ni Kristo, ang buong pagkatao ay malilinis. Ang kaalaman sa pag-ibig ng Tagapagligtas ay sumusupil sa kaluluwa, at itinataas ang isipan sa ibabaw ng mga bagay na pansamantala at pandama. Dapat tayong matuto ng pagtaya ng temporal na mga bagay sa liwanag na sumisikat mula sa krus. Sa lahat ng tunay na mga alagad ang pag-ibig na ito, tulad ng banal na apoy, ay nag-aalab sa dambana ng puso. Dito sa lupa nahayag ang pag-ibig ng Diyos sa pamamagitan ni Jesus. Dito sa lupa dapat paliwanagin ng Kanyang mga anak ang pag-ibig na ito sa pamamagitan ng walang kapintasang mga buhay. Sa gayon ang mga makasalanan ay madadala sa krus, upang titigan ang Kordero ng Diyos. RH, Mayo 6, 1902. Biyernes Oktubre 4 Personal na mga Katanungan Para sa Pagbabalik-aral 1. Anong pagdidiin ang dapat ibigay sa ebanghelyo ngayon? 2. Ano ang ilan sa makahulugang mga halimbawa ng pag-ibig ni Kristo sa mga lalaki at mga babae? 3. Bakit mahalaga sa akin ang mensahe ng pag-ibig at buhay ni Jesus? 4. Ano ang kahulugan ng maging isang Kristyano? 5. Paano ko lubusang maipapakita si Kristo sa mga nakapalibot sa akin? 9
Leksiyon 2 Sabbath, Oktubre 12, 2013 Ang Pinakamahalagang Mensahe Narito ang Kordero ng Diyos, na nag-aalis ng kasalanan ng sanglibutan (Juan 1:29). Habang inaalis ninyo ang pagkamakasarili sa puso dapat ninyong tanggapin ang katuwiran ni Kristo. Na panghawakan ito sa pamamagitan ng pananampalataya; sapagkat dapat kayong magkaroon ng isipan at espiritu ni Kristo, upang kayo ay gumawa ng mga gawain ni Kristo. RH, Peb. 23, 1892. Mungkahing Babasahin: Steps to Christ, pp. 71-75. Linggo Oktubre 6 1. ANG EBANGHELYO AY INUULIT SA ATING PANAHON a. Anong natatanging katotohanan ang ibinigay mahigit 100 mga taon na ang lumipas upang ihanda ang bayan ng Diyos sa kabanalan? Saan ito nagsimula? Juan 17:17; 2 Tes. 5:23. Ang Panginoon sa Kanyang dakilang habag ay nagpadala ng pinakamahalagang mensahe sa Kanyang bayan. Layunin ng mensaheng ito na higit na ipakilala sa sanglibutan ang itinaas na Tagapagligtas, ang hadog para sa mga kasalanan ng buong daigdig. Ito y naghahayag ng pag-aaring ganap sa pamamagitan ng pananampalataya at ng Katiyakan; inaanyayahan nito ang mga tao na tanggapin ang katuwiran ni Kristo, na nahayag sa pagsunod sa lahat ng kautusan ng Diyos. Marami ang hindi nakakakita kay Jesus. Kailangan nilang ititig ang kanilang mga mata sa Kanyang banal na persona, sa Kanyang mga merito, at sa Kanyang di-nagbabagong pag-ibig sa pamilya ng tao. TM, pp. 91, 92. Ang kasalukuyang mensahe pag-aaring ganap sa pamamagitan ng pananampalataya ay isang mensahe mula sa Diyos; ito y nagdadala ng banal na mga pagpapakilala, sapagkat ang mga bunga nito ay tungo sa kabanalan. 1 SM, p. 359. b. Anong katotohanan ang mahalaga sa ating panahon at ano ang hinihingi upang tayo ay magkaroon ng pag-asa? Juan 1:29; Roma 5:10; 8:34. 10
Lunes Oktubre 7 2. ANG PANGANGAILANGAN NG PAG-AARING GANAP a. Anong katotohanan ang dapat isapuso ng bawat isa sa atin at sa anong tamang pananaw, lalo na sa huling mga araw na ito? Mat. 1:21. Ang mensahe ng ikatlong anghel ay nananawagan ng pangangaral ng Sabbath ng ikaapat na utos, at ang katotohanang ito ay dapat dalhin sa sanglibutan; ngunit ang dakilang sentro ng pansin, si Jesukristo, ay hindi dapat ihiwalay sa mensahe ng ikatlong anghel. 1 SM, p. 383. Ang mga mensahe na nagdadala ng banal na mga pagpapakilala ay ipinadala sa bayan ng Diyos; ang kaluwalhatian, ang kataasan, ang katuwiran ni Kristo, na puspos ng kabutihan at katotohanan, ay ipinangaral; ang kalubusan ng Kadiyusan kay Jesukristo ay ipinadala sa atin na may kagandahan at kahalihalina, upang akitin ang lahat na ang puso ay hindi nasarhan ng maling akala. RH, Mayo 27, 1890. Ang pinakamatamis na mga himig na nagmula sa Diyos sa pamamagitan ng labi ng tao ang pag-aaring ganap sa pamamagitan ng pananampalataya, at ang katuwiran ni Kristo ay hindi nananawagan mula (sa maraming hindi nagsisising mga miyembro ng iglesia) ng tugon ng pag-ibig at pasasalamat. Bagaman ang makalangit na Mangangalakal ay nagpapakita sa kanila ng mamahaling mga hiyas ng pananampalataya at pag-ibig, bagaman inaanyayahan sila na bumili sa Kanya ng gintong dinalisay sa apoy, at puting damit upang sila y madamtan, at pampahid sa mata upang sila y makakita, pinatigas nila ang kanilang mga puso laban sa Kanya at nabigong ipagpalit ang kanilang pagkamalahininga sa pag-ibig at kasigasigan. Habang nagtatanyag, kanilang itinatanggi ang kapangyarihan ng kabanalan. Kung sila y magpapatuloy sa kalagayang ito, itatakwil sila ng Diyos. Hindi nila iniaangkop ang kanilang mga sarili upang maging kaanib ng Kanyang pamilya. 6 T, pp. 426, 427. b. Ano ang ibig sabihin ng papasukin si Jesus sa ating puso bilang isang makalangit na Panauhin? Apoc 3:20. Anong nangyari nang ang mensahe ng katuwiran ni Kristo ay iniharap sa mga pinuno ng iglesia noong 1888? Ang ilang lubhang nangangailangan ng mahalagang katotohanan na ipinangaral sa kanila, kami ay natakot na sila y hindi tumanggap ng kabutihan nito. Hindi nila binuksan ang pintuan ng kanilang puso upang papasukin si Jesus bilang isang makalangit na Panauhin, at sila ay dumanas ng malaking kalugihan. Nariyan nga ang makipot na daan na dapat nating lakaran; ang krus ay ipinangangaral sa bawat hakbang. RH, Sety. 3, 1889. 11
Martes Oktubre 8 3. ANG ATING INDIBIDWAL NA PANGANGAILANGAN NG EBANGHELYO a. Anong patunay ang naghahayag na hindi ako papayagan ng Diyos na iasa sa iba ang aking kaligtasan? Eze. 14:20. Ang ugali ay hindi maaaring ilipat. Walang sinoman ang maaaring maniwala para sa iba. Walang sinoman ang maaaring tumanggap ng Espiritu para sa iba. Walang sinoman ang maaaring magbahagi ng ugali na siyang bunga ng paggawa ng Espiritu. COL, p. 412. Isaalang-alang ng bawat isa na umiibig sa Diyos na ngayon habang may araw pa ay panahon na upang gumawa. Ngayon na ang panahon para sa mga di-nagpapahalaga upang gumising mula sa pagkakatulog. Ngayon na ang panahon upang himukin ang mga kaluluwa na hindi lamang makinig ng salita ng Diyos, kundi huwag ng magpaliban na tiyakin ang langis sa kanilang mga sisidlan kasama ng kanilang ilawan. Ang langis na iyon ay ang katuwiran ni Kristo. Ito y kumakatawan sa ugali, at ang ugali ay hindi maaaring ilipat. Walang sinoman ang maaaring bumuo nito para sa iba. Bawat isa ay kailangang magtamo para sa kanyang sarili ng ugali na dinalisay mula sa bawat mantsa ng kasalanan. TM, pp. 233, 234. Imposible para sa isang Kristyano ang magbahagi ng ugali sa ibang kaluluwa. TIMKH, p. 215. b. Paano natin malalaman na nais ni Jesus na tayo ay maglingkod sa Diyos sa ating kanya-kanyang sarili? Maaari ba tayong uminom ng tubig ng buhay para sa iba? Mat. 22:37; Juan 7:37. Walang sinoman ang makakapaglingkod sa Diyos sa pamamagitan ng kahalili. Marami ang tila nag-iisip na mayroong tao sa sanglibutan na mas malakas kay Kristo, kung saan sila ay maaaring sumandal. At sa halip na lumapit kay Kristo, sa kanilang kalagayan, na ibigay ng buo ang sarili sa Kanya, sila ay humihingi ng tulong sa tao. Nais ng Diyos na magkaroon tayo ng sariling karanasan. Hindi ako maaaring bumuo ng ugali para sa iyo, at hindi ka maaaring bumuo ng ugali para sa akin. OHC, p. 90. Ang ebanghelyo ay para sa bawat isa. Bawat tao ay may kaluluwa na dapat iligtas o mapahamak. Bawat isa ay may kanya-kanyang kaibahan at pagkakilanlan mula sa iba. Bawat isa ay dapat mabagbag para sa sarili, mahikayat para sa sarili. Dapat niyang tanggapin ang katotohanan, magsisi, manampalataya, at sumunod para sa kanyang sarili. Dapat niyang gamitin ang kanyang kalooban para sa kanyang sarili. Walang sinomang maaaring gumawa ng gawaing ito sa pamamagitan ng kahalili. Walang sinoman ang maaaring ihalo ang kanyang sariling pagkatao sa iba. Bawat isa ay dapat magpasakop sa Diyos sa pamamagitan ng kanyang sariling paggawa at sa hiwaga ng kabanalan. 2 MCP, p. 423. 12
Miyerkules Oktubre 9 4. ANG PAGSARA NG PINTUAN KAY JESUS AY KATULAD NG PAGPAPAKAMATAY! a. Sa anong panlilinlang ang ating bayan ay binalaan noong 1893 nang ang nakararami ay naniwala na sila ay handa na para sa langit? Paano nauulit ang pagkalinlang na ito sa sarili ngayon at maaaring tayo ay naapektuhan? Isa. 58:2-8; Apoc. 3:15. Isang taimtim na salaysay ang aking ibinigay sa iglesia, na walang isa sa dalawampu na ang pangalan ay nakatala sa aklat ng iglesia ang handa upang wakasan ang kanilang kasaysayan sa lupa, at tiyak na walang Diyos at walang pag-asa sa sanglibutan tulad ng karaniwang makasalanan. Sila ay nagtatanyag na naglilingkod sa Diyos, ngunit higit silang masikap sa paglilingkod sa kayamanan. Ang kala-kalahating gawaing ito ay patuloy na pagtakwil kay Kristo, kaysa sa pagtanyag kay Kristo. Marami ang nagdala sa iglesia ng kanilang sariling espiritu na hindi nasupil, hindi nalinis; ang kanilang espirituwal na panlasa ay pinasama ng kanilang sariling mahalay, nagpapababang mga kasiraan, na sumasagisag sa sanlibutan sa espiritu, sa puso, sa layunin, na pinatutunayan ang kanilang sarili sa maruming mga gawa, at puspos ng pandaraya sa bawat bahagi ng kanilang pagtatanyag sa buhay Kristyano. Nabubuhay na tulad sa makasalanan, nagtatanyag na Kristyano! CS, p. 41. b. Ano ang mangyayari sa sinoman na sisirain ang langit sa pamamagitan ng kanyang ugali kung siya ay pahihintulutang pumasok doon? Mat. 22:12-14. Sa buhay na ito marami ang hindi pumasok sa pakikisama kay Kristo; kung kaya hindi nila alam ang wika ng langit, sila ay dayuhan sa kaligayahan nito. Pinakamalungkot sa lahat ng salita na dumating sa pandinig ng tao ay ang mga salita ng hatol, Hindi kita nakikilala. Ang pakikisama sa Espiritu na hindi mo pinahalagahan, ang tanging paraan upang maging kaisa ka ng masasayang karamihan sa kasalan. Sa panooring iyon hindi ka makakasama. Ang liwanag nito ay tatama sa bulag na mga mata, ang himig nito sa mga binging pandinig. Ang pag-ibig at kagalakan nito y hindi gigising sa kuwerdas ng kaligayahan sa pusong manhid sa sanglibutan. Ika y sinaraduhan sa langit sa pamamagitan ng di-pagsasanay ng iyong sarili sa pakikisama dito. Hindi tayo magiging handa sa pagsalubong sa Panginoon sa pamamagitan ng paggising kapag narinig na ang sigaw, Narito, ang Asawang lalaki! at hahanapin ang ating ilawang walang laman upang ito y punuan. Hindi maaaring manatiling hiwalay si Kristo sa ating buhay ngayon dito, at maging angkop sa pakikisama sa Kanya sa langit. COL, pp. 413, 414. 13
Huwebes Oktubre 10 5. ANG PANGHULING MENSAHE NG DIYOS SA SANGLIBUTAN a. Paano maliliwanagan ang buong sanglibutan ng kaalaman sa kaligtasan? Apoc. 18:1; 2 Ped. 3:12. Kapag ang ugali ni Kristo ay ganap na makopya sa Kanyang bayan, Siya ay darating upang kunin sila na Kanyang pag-aari. COL, p. 69. b. Bumanggit ng ilang mabubuting gawa na iniutos ni Jesus na ating gamitin upang paliwanagin ang kanyang ilawan sa ating sanglibutan. Mat. 5:16; 25:34-40. Dapat tayong magbigay ng pagkain sa mga nagugutom, damit sa mga hubad, at tirahan sa mga walang tahanan. At tayo ay tinatawagan upang gumawa ng higit pa rito. Ang kakulangan ng kaluluwa ay tanging pag-ibig lamang ni Kristo ang makakasapat. Kung si Kristo ay nananahan sa atin, ang ating puso ay mapupuspos ng banal na pagmamalasakit. Ang saradong mga bukal ng masikap, pag-ibig na tulad ni Kristo ay mabubuksan. Ang Diyos ay nananawagan hindi lamang sa ating mga kaloob sa mga nangangailangan, kundi sa ating masasayang mukha, mga salita ng pag-asa, mga may kabaitang pakikipagkamay. Marami ang nawalan na ng pag-asa. Ibalik ang sikat ng araw sa kanila. Marami ang nawalan na ng sigla. Bigkasin ang pampasiglang mga salita sa kanila. Idalangin sila. Marami ang nangangailangan ng tinapay ng buhay. Basahin sa kanila ang salita ng Diyos. Marami ang may karamdaman sa kaluluwa na walang gamot sa lupa o manggagamot ang makapagpagaling. Idalangin ang mga kaluluwang ito, dalhin sila kay Jesus. Sabihin sa kanila na may gamot sa Galaad. Ibid., pp. 417, 418. Biyernes Oktubre 11 Personal na mga Katanungan Para sa Pagbabalik-aral 1. Anong mahalagang mensahe, na ibinigay sa bayan ng Diyos 100 mga taon na ang lumipas, ang nag-anyaya kay Jesus sa ating puso bilang makalangit na Panauhin? 2. Bakit ang mensahing ito ay napakahalaga sa sanglibutan ngayon? 3. Mararating ba natin ang Langit dahil lamang sa ating mga magulang o mga kaibigan na umiibig kay Jesus? 4. Paano ako mapapasapanganib na mawala ang Langit dahil sa pagkadaya sa sarili? 5. Makakapasok ba ako sa Langit kung ang aking ugali ay hindi ankop doon? 14
Leksiyon 3 Sabbath, Oktubre 19, 2013 Paglatag ng Ating Sariling mga Kaluwalhatian sa Alabok Tayong lahat ay tulad sa maruming bagay, at ang lahat nating katuwiran ay tulad sa maruming basahan; at lahat tayo ay lumilipas tulad ng dahon; at ang ating mga kasamaan, tulad ng hangin, na nagtangay sa atin papalayo (Isa. 64:6). Ano ang pag-aaring ganap sa pamamagitan ng pananampalataya? Ito ay ang gawain ng Diyos ng paglatag ng kaluwalhatian ng tao sa alabok, at ginagawa para sa tao ang bagay na wala siyang kapangyarihan upang gawin ito sa kanyang sarili. TM, p. 456. Mungkahing Babasahin: Steps to Christ, pp. 17-22. Linggo Oktubre 13 1. NAUUNAWAAN KUNG GAANO NGA BA KASAMA ANG KASALANAN! a. Paano inilarawan ng Kasulatan ang kaabahan ng nagkasalang likas ng tao? Gal. 5:17; Roma 7:18-21. Kung paanong sa pamamagitan ni Kristo bawat tao ay nagkaroon ng buhay, gayon din sa pamamagitan Niya ang bawat kaluluwa ay nakakatanggap ng sinag ng banal na liwanag. Hindi lamang katalinuhan kundi espirituwal na kapangyarihan, ang pagkaunawa sa tama, isang pagnanasa para sa kabutihan, ang lumilitaw sa puso. Ngunit laban sa mga prinsipyong ito ay may bumabakang mapanlaban na kapangyarihan. Ang bunga ng pagkain ng punong kahoy ng pagkakilala sa mabuti at masama ay nakikita sa bawat karanasan ng tao. Naroon sa kanyang likas ang pagkahilig sa masama, isang kapangyarihan na kung, hindi siya tutulungan, hindi niya malalabanan. Upang labanan ang kapangyarihang ito, upang matamo ang hangarin na sa kalaliman ng kanyang kaluluwa ay tinatanggap niya na tanging karapatdapat, masusumpungan niya ang nag-iisang kapangyarihan. Ang kapangyarihang ito ay si Kristo. Ang pakikipagtulungan sa kapangyarihang ito ang pinakamalaking pangangailangan ng tao. Ed., p. 29. b. Ano ang halaga ng katuwiran ng sinoman sa atin at ano ang hindi natin kayang gawin sa ating sarili? Isa. 64:6; Roma 3:12. 15
Lunes Oktubre 14 2. ANG ATING PINAKAMABUTI AY WALANG KABULUHAN KUNG HIWALAY KAY KRISTO a. Paano tayo tinitingnan ng Diyos kahit na tayo ay nasa ating pinakamabuti na kalagayan? Awit 39:5, 11; Isa. 40:17. Kung hindi dahil sa tumutubos na handog ni Kristo, ay walang anomang bagay sa atin na kaluluguran ng Diyos. Lahat ng likas na kabutihan ng tao ay walang kabuluhan sa paningin ng Diyos. Wala Siyang kaluguran sa sinoman na nananatili sa kanyang dating likas at hindi nabago sa kaalaman at biyaya na siya ay naging bagong tao kay Kristo. Ang ating edukasyon, ang ating mga talento, ang ating mga ari-arian, ay mga kaloob na ipinagkatiwala ng Diyos sa atin, upang tayo ay subukin. Kung gagamitin natin sila sa pagluwalhati sa sarili, sinasabi ng Diyos, Hindi ako nalulugod sa kanila; sapagkat walang kabuluhan ang kamatayan ni Kristo sa kanila. RH, Agos. 24, 1897. b. Mayroon ba tayong anomang merito na maihaharap natin sa Diyos bilang bayad sa kasalanan? Isa. 1:11; Mikas 6:7. Ano ang maitatawag maging sa ating pinakamabuti na mga gawa? 1 Cro. 29:14. Ang tanong ay ito, Malulugod ba ang Diyos sa libulibong mga lalaking tupa, o sa tagsasampung libo na ilog ng mga langis? Ibibigay ko ba ang aking panganay para sa aking pagsalangsang, ang bunga ng aking katawan para sa kasalanan ng aking kaluluwa? (Mikas 6:7). Wala; walang sinoman ang makakatayo sa harapan ng Diyos sa kanyang sariling merito. Ang mga maliligtas ay maliligtas dahil binayaran ni Jesus ang buong pagkakautang; at ang tao ay walang magagawa, tunay na wala, upang maging merito ng kaligtasan. Sinasabi ni Kristo, Kung wala ako, wala kayong magagawa (Juan 15:5). Kung kaya kanino ang merito? ito y lahat sa ating Manunubos. Lahat ng kakayahan ng tao ay nagmumula lamang kay Kristo, at maaari nating sabihin sa pinakamabuti nating nagawa, Lahat ng mga bagay ay nagmula sa iyo, at ibinabalik namin sainyo ang inyong pag-aari (1 Cro. 29:14). ST, Noby. 10, 1890. k. Anong ugali ang dapat nating linangin sa pag-unawa sa mga pangungusap sa itaas? Mikas 6:8. Ang tao sa pinakamabuti niyang kalagayan ay lubos na walang kabuluhan, Si Kristo ay pumarito na walang panlabas na karangyaan. Nasumpungan Niya ang Kanyang sarili sa anyo ng tao, nagpakumbaba Siya, na ipinakita na ang nagkasalang tao ay dapat palaging lumakad na may kapakumbabaan sa harapan ng Diyos. Kayamanan, karangalan sa sanglibutan, kadakilaan ng tao, ay hindi kailan man makakapagligtas ng kaluluwa mula sa kamatayan. Sa taong ito ako ay titingin, sabi ng Panginoon, sa kanya na dukha at bagbag ang puso, at nangangatal sa aking salita (Isa. 66:2). YI, Dis. 20, 1900. 16
Martes Oktubre 15 3. MATUTONG DI-MAGTIWALA SA ATING SARILI a. Anong karanasan ang kailangang daanan ni Elias bago dininig ng Diyos ang kanyang dalangin para sa ulan, at bakit? Sant. 5:16-18; 1 Hari 18:43. Ang alipin ay nagmasid habang si Elias ay nananalangin. Anim na beses siyang bumalik mula sa pagbantay, na nagsasabi, Wala pa rin, walang ulap, walang palatandaan ng ulan. Ngunit ang propeta ay hindi sumuko sa panlulupaypay. Sinaliksik niya ang kanyang buhay, upang makita kung saan siya nabigong parangalan ang Diyos, ipinahayag niya ang kanyang mga kasalanan, at nagpatuloy sa pagpipighati ng kanyang kaluluwa sa harapan ng Diyos, habang nagbabantay sa palatandaan ng tugon sa kanyang dasal. Habang sinisiyasat niya ang kanyang puso, nakita niya na pababa ng pababa, kapuwa sa kanyang sariling pagtaya at sa paningin ng Diyos. Nakita niya na siya y walang-wala, at nasa Diyos ang bawat bagay; at nang kanyang narating ang kapakumbabaan sa sarili, nang siya y kumapit sa Tagapagligtas bilang tangi niyang kalakasan at katuwiran, ang tugon ay dumating. RH, Mayo 26, 1891. Mayroon tayong Diyos na ang mga pandinig ay hindi sarado sa ating mga pagsamo; at kung patutunayan natin ang Kanyang salita, igagalang Niya ang ating pananampalataya. Nais Niya na ang ating mga interes ay maging kaisa ng Kanyang mga interes, at pagpapalain Niya tayo ng ligtas; sapagkat hindi na tayo magluluwalhati sa ating sarili kapag natanggap na natin ang pagpapala kundi ibibigay ang lahat ng papuri sa Diyos. Ibid., Mar. 27, 1913. b. Ano ang nagyayari habang tayo ay lalong lumalapit kay Jesus at umaasa sa Kanya? Dan. 10:8; Luc. 5:8; Apoc. 1:12-17. Habang lalo kang lumalapit kay Jesus, lalo mong makikita ang iyong karumihan sa iyong sariling mga mata; sapagkat ang iyong paningin ay magiging mas malinaw, at ang iyong mga karumihan ay makikita sa malawak at malinaw na kaibahan sa Kanyang sakdal na likas. Ito ang patunay na ang mga panlilinlang ni Satanas ay nawalan ng kapangyarihan; na ang nagbibigay-buhay na impluwensiya ng Espiritu ng Diyos ay gumigising sa iyo. SC, pp. 64, 65. k. Anong nangyayari kapag labis ang ating pagkilala sa ating sarili? Gal. 6:3. Ang isang salita na nagtataas ng sarili ay dahilan upang ang liwanag ng mukha ng Diyos ay alisin. RH, Agos. 24, 1897. 17
Miyerkules Oktubre 16 4. ISANG SANHI NG PINAKAMATAAS NA PAGPAPASALAMAT a. Sa kabila ng ating abang kalagayan, anong pag-asa ang ipinaabot sa atin? Roma 7:24-8:2. Bagaman nakita ng Manunubos ng sanglibutan ang kaabahan at karalitaan ng sanglibutan dahil sa kasalanan, hindi Niya ipinakita sa harapan ng nahulog na lahi ang malinaw na larawan ng kanilang kaabahan, bagkus kanyang itinuro sa kanila ang ilang bagay na di-masukat ang kabutihan kaysa sa kanilang unang narinig. Alam Niya na ang kanilang kaabahan ay bunga ng kasalanan, at ang Kanyang puso ay nahabag sa nagkasalang tao. Ang mga guro ay hindi nagpakababa upang mangaral sa karaniwang mga tao, o ipangaral sa mga Gentil ang anomang pag-asa ng kaligtasan. Ngunit si Kristo ay pumarito upang ipangaral ang plano ng kaligtasan sa lahat ng uri ng mga tao; sapagkat ang lahat ay nangangailangan ng Kanyang mga salita. Sa mga nagkakatipon sa harapan Niya nakita Niya ang posibilidad na sila ay makipagtulungan sa walang hanggang kapangyarihan, dahil sa pag-ibig ng Diyos tulad ng magulang sa lahat Niyang mga anak. SSW, Agos. 1, 1895. b. Anong nangyayari kapag ating kinikilala na ang ating makasalanang mga pagsisikap ay walang merito upang magligtas sa atin? Zac. 3:3, 4; 2 Cor. 12:9. Kapag nakita ng mga tao ang kanilang sariling kawalan, sila ay handa ng madamtan ng katuwiran ni Kristo. Kapag sila ay nagsimulang magpuri at itaas ang Diyos sa buong araw, kung gayon sa pamamagitan ng pagtitig sila ay mababago sa katulad na wangis. --20 MS, p. 117. Walang anomang bagay ang malinaw na higit na walang magagawa, ngunit higit na di-magagapi, kaysa sa kaluluwang nakakadama ng kawalan at umaasa ng lubusan sa mga merito ng Tagapagligtas. Ipapadala ng Diyos ang bawat anghel sa langit upang tulungan ang gayong tao, kaysa sa hayaan siyang madaig, SD, p. 35. Habang nababawasan ang ating pagtingin sa ating sarili, higit nating makikita ang pagpapahalaga sa di-masukat na kadalisayan at kagandahan ng ating Tagapagligtas. Ang tanawin ng ating pagiging makasalanan ay maghahatid sa atin tungo sa Kanya na maaaring magpatawad; at kapag ang kaluluwa, sa pagkaunawa sa kanyang kawalan ng kakayahan, ay humingi ng tulong kay Kristo, ipapakita Niya ang Kanyang sarili sa kapangyarihan. habang higit tayong dinadala sa Kanya at sa salita ng Diyos ng ating pagkadama ng pangangailangan, higit nating makikita ang mataas na tanawin ng Kanyang ugali, at higit nating maipapakita ng lubos ang Kanyang wangis. SC, p. 65. 18
Huwebes Oktubre 17 5. SI KRISTO AY PUMARITO SA ISANG GAWAIN NG PAGLIGTAS a. Anong pangunahing punto ang dapat maunawaan nating lahat tungkol sa kaligtasan? Luc. 19:10; Juan 15:5; Awit 44:6; 31:1. Imposible para sa atin na iligtas ang ating sarili. Sabik si Kristo na makita ang Kanyang bayan na lumalaban sa kaaway ng mga kaluluwa; ngunit sa pamamagitan lamang ng pagbaling ng paningin mula sa sarili tungo kay Jesus magagawa natin ito. RH, Sety. 15, 1896. Sa sandaling panghawakan mo ang mga pangako ng Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya, na sinasabi, Ako ang nawaglit na tupa na hinahanap ni Jesus, isang bagong buhay ang sasakop sa iyo, at ikaw ay tatanggap ng lakas upang labanan ang manunukso. Ngunit ang pananampalataya na humahawak sa mga pangako ay hindi dumarating sa pamamagitan ng damdamin. Ang pananampalataya ay dumarating sa pamamagitan ng pakikinig at pakikinig ng salita ng Diyos (Roma 10:17). Ibid. Ang makasalanang tao ay makakasumpong lamang ng pag-asa at katuwiran sa Diyos; at walang sinomang tao ang higit na matuwid kaysa sa magkaroon siya ng pananampalataya sa Diyos at panatilihin ang mahalagang pakikiugnay sa Kanya. TM, p. 367. b. Anong saligang prinsipyo ang ipinahayag ng Diyos sa lahat? Isa. 43:11; 45:21. O, anong pag-ibig! Kahanga-hangang pag-ibig! na nagdala sa Anak ng Diyos sa lupa upang maging kasalanan para sa atin, upang tayo ay ipagkasundo sa Diyos, at itaas sa buhay na kasama Niya sa Kanyang mga mansiyon sa kaluwalhatian. At! ano ang tao, na sa gayong halaga ay binayaran para sa kanyang katubusan? ST, Agos. 28, 1879. Biyernes Oktubre 18 Personal na mga Katanungan Para sa Pagbabalik-aral 1. Ano ang tiyak na bagay na hindi natin magagawa para sa sarili? 2. Bakit ang ating pinakamabuti kung hiwalay kay Kristo ay hindi sapat? 3. Sino ang dapat matutunan natin na di-pagtiwalaan bago tayo lubusang magtiwala kay Jesus? 4. Ano ang dapat nating makita bago ang pagpapalago ng malalim na pag-ibig kay Kristo? 5. Gaano ka kahalaga sa Diyos? 19
Leksiyon 4 Sabbath, Oktubre 26, 2013 Pag-ibig: Ang Diwa ng katuwiran Ang Diyos ay Pag-ibig ( 1 Juan 4:16). Ang katuwiran ay pag-ibig, at ang pag-ibig ay ang liwanag at buhay ng Diyos. Ang katuwiran ng Diyos ay inilarawan kay Kristo. Natatanggap natin ang katuwiran sa pamamagitan ng pagtanggap sa Kanya. MB, p. 18. Mungkahing Babasahin: Steps to Christ, pp. 23-36. Linggo Oktubre 20 1. ANG DAKILANG KAUTUSAN a. Sa buhay Kristyano, anong pangunahing kahulugan mayroon ang pag-ibig kaugnay ng kautusan ng Diyos? Mat. 22:36-40. Ang pagtalima ay hindi lamang panlabas na pagsunod, kundi paglilingkod ng pag-ibig. Ang kautusan ng Diyos ay pagpapahayag ng Kanyang pinakalikas; ito ay paglalarawan ng dakilang prinsipyo ng pag-ibig, kung kaya ito ang saligan ng Kanyang pamahalaan sa langit at sa lupa. Kung ang ating puso ay nabago at naging katulad ng Diyos, kung ang banal na pagibig ay naikintal sa kaluluwa, hindi ba maisasakabuhayan ang kautusan ng Diyos? SC, p. 60. b. Paano binuod ni apostol Juan ang ugali ng Diyos at paano nauugnay ang Kanyang ugali sa katuwiran? 1 Juan 4:16; Awit 11:7. Ang katuwiran ay kabanalan, pagiging kawangis ng Diyos, at ang Diyos ay pag-ibig (1 Juan 4:16). Ito ay ang pakikiayon sa kautusan ng Diyos, sapagkat lahat ng Iyong kautusan ay katuwiran, at ang pag-ibig ay ang pagtupad ng kautusan (Awit 119:172; Roma 13:10). Ang katuwiran ay pag-ibig, at ang pag-ibig ang siyang liwanag at buhay ng Diyos. Ang katuwiran ng Diyos ay inilarawan kay Kristo. Natatanggap natin ang katuwiran sa pamamagitan ng pagtanggap sa Kanya. MB, p. 18. 20
Lunes Oktubre 21 2. PANLABAS NA PAGTUPAD O TAOS-PUSONG PAGTALIMA a. Anong uri ng paglilingkod ang nais ng Panginoon? Deut. 6:5; Josue 24:15. Ang pamimilit ay salungat sa prinsipyo ng pamahalaan ng Diyos; Nais Niya ay ang paglilingkod lamang ng pag-ibig; at ang pag-ibig ay hindi maaaring iutos; hindi ito madadala sa pamimilit o kapangyarihan. Sa pamamagitan lamang ng pag-ibig na ang pag-ibig ay nagigising. Ang pagkakilala sa Diyos ay ang ibigin Siya; ang Kanyang ugali ay dapat mahayag na salungat sa ugali ni Satanas. Ang gawaing ito ay Iisa lamang sa sangsinukob ang makakagawa. Siya lamang na nakakaalam ng taas at lalim ng pag-ibig ng Diyos ang maaaring magpahayag nito. Sa madilim na gabi ng sanglibutan ang Araw ng Katuwiran ay dapat sumikat, na may kagamutan sa Kanyang mga pakpak (Mal. 4:2). DA, p. 22. Hindi ang takot sa parusa, o pag-asa sa walang hanggang gantimpala, ang nagdala sa mga alagad ni Kristo upang sumunod sa Kanya. Nakita nila ang di-mapantayang pag-ibig ng Tagapagligtas, na nahayag sa Kanyang paglalakbay sa lupa, mula sa sabsaban sa Bethlehen hanggang sa krus ng Kalbaryo, at ang Kanyang paningin ay umaakit, ito y nagpapalambot at sumusupil sa kaluluwa. Ang pag-ibig ay nagigising sa puso ng mga tumitingin. Narinig nila ang Kanyang tinig, at sila y sumunod sa Kanya. Ibid., p. 480. b. Kabaliktaran ng isang taos-puso, at masayang pagtalima, anong uri ng pagsunod ang ipinapakita sa Diyos ng ilang mga nagtatanyag na Kristyano? Deut. 28:45-47; 1 Juan 5:3. Si Kristo ay namatay sa krus upang akitin ang lahat sa Kanya, at nais Niya na maging masaya tayo sa kagalakan na tanging Siya lamang ang makakapagbigay, ang kagalakan sa pagtalima. 1 ST, p. 217. Ang taong nagtatangkang sumunod sa kautusan ng Diyos sa diwa ng tungkulin lamang dahil siya ay inutusang sumunod ay hindi kailan man magiging masaya sa pagsunod. Hindi siya sumunod. Kapag ang mga hinihingi ng Diyos ay ibinilang na pasanin sapagkat ito y salungat sa hilig ng tao, malalaman natin na ang buhay ay hindi buhay Kristyano. Ang tunay na pagtalima ay ang pagsasakatuparan ng prinsipyo sa puso. Ito y nagmumula sa pag-ibig ng katuwiran, sa pag-ibig sa kautusan ng Diyos. Ang diwa ng lahat ng katuwiran ay ang katapatan sa ating Manunubos. Ito y magdadala sa atin sa paggawa ng tama dahil ito ang tama dahil ang paggawa ng tama ay nakalulugod sa Diyos. COL, pp. 97, 98. 21
Martes Oktubre 22 3. PAGKILALA SA TUNAY NA PAG-IBIG a. Ano ang makikita sa buhay ng mga tunay na umiibig sa Diyos? 1 Juan 3:10; 4:20, 21. Ang pag-ibig ang saligan ng kabanalan. Ano man ang pag-angkin, walang sinoman ang may dalisay na pag-ibig sa Diyos maliban na siya ay may di-makasariling pag-ibig sa kapatid. Ngunit hindi tayo kailan man magtatamo ng ganitong espiritu sa pamamagitan ng pagsisikap na ibigin ang kapatid. Ang kailangan ay ang pag-ibig ni Kristo sa puso. Kapag ang sarili ay isinama kay Kristo, ang pag-ibig ay kusang magbubukal. Ang kaganapan ng ugaling Kristyano ay matatamo kapag ang bugso ng pagtulong at pagpapala sa iba ay patuloy na nagbubukal mula sa puso kapag ang sikat ng araw ng langit ay pumuno sa puso at nahayag sa mukha. COL, p. 384. b. Ilarawan ang ilan sa mga katangian na nahayag sa pamamagitan ng tunay na pag-ibig. 1 Cor. 13:4-7. Ang tunay na pag-ibig ay hindi malakas, nag-aalab, mapusok na damdamin. Sa kabaliktaran, ito y mahinahon at malalim ang likas. Ito y tumitingin sa kabila ng panlabas lamang at naaakit ng mga katangian lamang. Ito y may katalinuhan at nakakakilala ng kaibahan, at ang katapatan nito ay tunay at nananatili. Sinusubukan tayo ng Diyos sa pamamagitan ng mga karaniwang pangyayari sa buhay. Ang maliliit na bagay ang naghahayag ng mga kabanata ng puso. Ang maliliit na pagpansin, ang maraming maliliit na pangyayari at payak na mga kagandahang loob, ang bumubuo ng kaligayahan ng buhay; at ang kapabayaan ng may kabaitan, pampasigla, nagmamalasakit na mga salita, maliliit na kagandahang loob sa buhay, ang tumutulong upang mabuo ang kaabahan ng buhay. Masusumpungan sa huli na ang pagtanggi sa sarili para sa ikabubuti at kaligayahan ng mga nakapalibot sa atin ang bumubuo ng malaking bahagi sa tala ng buhay sa langit. At ang katotohanan ay mahahayag din na ang pagpapahalaga sa sarili, na di-isinasaalang-alang ang ikabubuti at ikaliligaya ng iba, ay hindi lingid sa kaalaman ng makalangit na Ama. Ang pag-ibig ay hindi mabubuhay kung walang gawa, at ang bawat gawa ay lumalago, napapalakas, at napapalawak. Ang pag-ibig ay magtatamo ng tagumpay kapag ang pangangatwiran at kapangyarihan ay walang lakas. Ang pag-ibig ay gumagawa hindi dahil sa pakinabang o gantimpala; ngunit itinakda ng Diyos na ang dakilang pakinabang ang siyang tiyak na bunga ng bawat gawa ng pag-ibig. Likas nito ang paglaganap at tahimik ang paggawa, ngunit malakas at matibay sa layunin nito upang lupigin ang dakilang mga kasamaan. Nakakalusaw at nagpapabago ang impluwensiya nito, at panghahawakan ang buhay ng mga makasalanan at magkakabisa ang kanilang mga puso kapag hindi nagtagumpay ang ibang mga paraan. 2 T, pp. 133-135. 22
Miyerkules Oktubre 23 4. NABUBUHAY SA KAUTUSAN NG PAG-IBIG a. Sa liwanag ng pagpapakasakit sa sarili ni Kristo para sa atin, anong batas o prinsipyo ang mapapasa puso ng buhay Kristyano? 2 Cor. 5:14, 15; 1 Cor. 13:5. Kapag ang Espiritu ng Diyos, sa kamanghamanghang gumigising na kapangyarihan nito ay humipo sa kaluluwa, ito y nagpapababa ng kapalaluan ng tao. Ang makasanlibutang kalayawan at posisyon at kapangyarihan ay makikitang walang halaga. Ang mga imahinasyon, at ang bawat mataas na bagay na nagtataas ng sarili laban sa pagkakilala sa Diyos ay ibinabagsak; bawat kaisipan ay ipinapasakop sa pagtalima kay Kristo (2 Cor. 10:5). At ang kapakumbabaan at pag-ibig na nagpapakasakit sa sarili, na napakaliit ang halaga sa tao, ay itinataas na siyang tanging mahalaga. DA, p. 135. Sa liwanag mula sa Kalbaryo ay makikita na ang kautusan ng pag-ibig na nagpapakumbaba ng sarili ang siyang kautusan ng buhay para sa lupa at sa langit; na ang pag-ibig na hindi naghahanap ng sarili ay nagmumula sa puso ng Diyos; at sa kaamuan at kababaang loob ng Isa ay nahayag ang ugali Niya na nananahan sa liwanag na walang sinomang tao ang makakalapit. Ibid., p. 20. b. Upang mabuhay sa buhay ng nagpapakasakit sa sarili na pag-ibig, ano ang hinihingi sa atin sa araw-araw? Luc. 9:23. Bawat kaluluwa na tumatanggap kay Jesus bilang kanyang personal na Tagapagligtas ay mauuhaw sa pribilihiyo ng paglilingkod sa Diyos at masikap na hahanapin ang pagkakataon na ipakita ang pasasalamat sa pamamagitan ng pagtatalaga ng kanyang mga kakayahan sa paglilingkod sa Diyos. Mananabik siya na ipakita ang kanyang pag-ibig kay Jesus at sa Kanyang biniling pag-aari. Pakahahangarin niya ang pagsisikap, kahirapan, at sakripisyo. Iisipin niya na pribilihiyo ang tumanggi sa sarili, pasanin ang krus, at sumunod sa mga hakbang ni Kristo, sa gayon ipinapakita niya ang katapatan at pag-ibig. TM, p. 394. Ang pagtanggi sa sarili at ang krus ang siyang ating bahagi. Tatanggapin ba natin ito? Walang sinoman sa atin ang dapat umasa na kapag ang huling pinakamalaking pagsubok ay dumating sa atin ang nagpapakasakit sa sarili, matapat na espiritu ay mabubuo sa isang sandali sapagkat ito y kailangan. Hindi, totoong hindi, ang espiritu na ito ay dapat kasama ng ating araw-araw na karanasan, at ikintal sa mga isipan at puso ng ating mga anak, sa alituntunin at sa halimbawa. Ang mga ina sa Israel ay maaaring hindi mandirigma, ngunit maaari silang magpalaki ng mandirigma na makakapagsakbat ng buong sandata at makipaglaban ng harapan sa digmaan ng Panginoon. 5 T, p. 135. 23
Huwebes Oktubre 24 5. ANG TANDA NG TUNAY NA PAGIGING ALAGAD a. Ano ang tanda ng tunay na pagiging alagad? Juan 8:31; 14:15. Pagtalima ang paglilingkod at katapatan ng pag-ibig ang siyang tunay na tanda ng pagiging alagad. Sa halip na palayain ang tao mula sa pagtalima, ang pananampalataya, at tanging pananampalataya lamang, ang gumagawa sa atin upang maging tagapamagitan ng biyaya ni Kristo, na nagbibigay kakayahan sa atin upang makasunod. SC, pp. 60, 61. b. Ano ang kahulugan ng tunay na pagtalima, at saan ito nagmumula? Roma 5:5; 13:10. Sa pusong nabago ng banal na biyaya, ay pag-ibig ang prinsipyo ng paggawa. Ito y nagbabago ng ugali, nagpipigil ng bugso ng damdamin, pinipigilan ang galit, sinusupil ang pakikipag-away, at nililinis ang pagmamahal. Ang pag-ibig na ito, na pinahahalagahan sa kaluluwa, ay nagpapasaya sa buhay at nagbubuhos ng naglilinis na impluwensiya sa palibot. Ibid., p. 59. Lahat ng tunay na pagtalima ay mula sa puso. Ito y puso na gumagawa kasama ni Kristo. At kung pahihintulutan natin, lubos Niyang ipapakilala ang Kanyang sarili sa ating isipan at mga layunin, lubos na isasama ang ating mga puso at isipan sa Kanyang kalooban, upang sa pagtalima sa Kanya ating maisakatuparan ang ating sariling bugso ng damdamin. Ang kalooban, na nalinis at napabanal, ay makakasumpong ng pinakamataas na kaluguran sa paglilingkod sa Kanya. Kung kilala natin ang Diyos ayon sa pribilihiyo na atin Siyang makilala, ang ating buhay ay magiging buhay ng patuloy na pagtalima. Sa pamamagitan ng pagpapahalaga sa ugali ni Kristo at sa pakikipag-usap sa Diyos, kapopootan natin ang kasalanan, DA, p. 668. Biyernes Oktubre 25 Personal na mga Katanungan Para sa Pagbabalik-aral 1. Anong susing sangkap sa kautusan ng Diyos ang ipinakita ni Jesus sa atin sa Mateo 22? 2. Ipaliwanag ang kaibahan sa pagitan ng panlabas na pagsunod at tunay na pagtalima? 3. Kailan magiging ganap ang paglago ng ating ugaling Kristyano? 4. Ilarawan ang saloobin sa paglilingkod ng mga tumanggap kay Kristo? 5. Gaano kalinaw na makikilala si Kristo sa pagtalima ng Kanyang mga tagasunod. 24
25
Leksiyon 5 Sabbath, Nobyembre 2, 2013 Ang Ating Pangangailangan ng Kautusan ng Diyos Ano pa t ang kautusan ay siyang naging tagapagturo natin upang ihatid tayo kay Kristo, upang tayo y ariing ganap sa pamamagitan ng pananampalataya (Gal. 3:24). Ang kaluwalhatian ni Kristo ay nahayag sa kautusan, na siyang kopya ng Kanyang ugali, at ang bumabagong bisa nito ay nadarama sa kaluluwa hangga t ang mga tao ay mabago ayon sa Kanyang wangis. RH, Abril 22, 1902. Mungkahing Babasahin: Steps to Christ, pp. 57-65. Linggo Oktubre 27 1. ANG KAALAMAN SA KASALANAN a. Para kanino ginawa ang kautusan ng Diyos, at sa anong layunin? Ilan ang nahatulan nito? 1 Tim. 1:8-10; Roma 3:19, 23. b. Bakit ang sarili nating pagsisikap sa pagtupad sa kautusan ay hindi sapat upang tayo y ariing ganap sa harapan ng Diyos? Paano lamang tayo makakasunod sa kautusan? Roma 3:20; 7:7; Fil. 4:13. Siya na nagsisikap na maabot ang langit sa pamamagitan ng kanyang sariling mga gawa sa pagtupad sa kautusan ay nagtatangka ng imposible. Hindi maliligtas ang tao kung walang pagtalima, ngunit ang kanyang gawa ay hindi dapat sa kanyang sarili; Si Kristo ang dapat gumawa sa kanya sa kalooban at sa paggawa ng Kanyang mabuting kaluguran. Kung maililigtas ng tao ang kanyang sarili sa pamamagitan ng kanyang sariling mga gawa, mayroon siyang maipagmamayabang sa kanyang sarili. Ang pagsisikap na ginawa ng tao sa kanyang sariling lakas upang matamo ang kaligtasan ay sinasagisagan ng paghandog ni Cain. Lahat ng magagawa ng tao na wala si Kristo ay marumi dahil sa pagkamakasarili at kasalanan; ngunit yaong ginawa sa pamamagitan ng pananampalataya ay katanggaptanggap sa Diyos. Kung sisikapin nating matamo ang langit sa pamamagitan ng mga merito ni Kristo, ang kaluluwa ay lalago. Sa pagtitig kay Jesus, ang pasimula at wakas ng ating pananampalataya, tayo ay makakapagpatuloy mula sa kalakasan tungo sa kalakasan, mula sa tagumpay tungo sa tagumpay; sapagkat sa pamamagitan ni Kristo ang biyaya ng Diyos ay gumagawa ng ating ganap na kaligtasan. 1 SM, p. 364. 26