PENCAPAIAN BAHASA MELAYU MURID-MURID BERMASALAH PENDENGARAN YANG BERKOMUNIKASI MENGGUNAKAN PERTUTURAN KIU

PENCAPAIAN BAHASA MELAYU MURID-MURID BERMASALAH PENDENGARAN YANG BERKOMUNIKASI MENGGUNAKAN PERTUTURAN KIU Mohd Hanafi bin Mohd Yasin Safani Bari Nur Ain Bte Mat Hassan Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia Abstrak Kajian ini dijalankan untuk mengkaji tahap pencapaian bahasa pelajar bermasalah pendengaran yang menggunakan pertuturan kiu. Penyelidikan ini adalah berbentuk kualitatif iaitu menggunakan instrumen pemerhatian dan temu bual. Pemerhatian dilakukan bagi melihat sendiri proses sepanjang kajian dijalankan. Temu bual pula dijalankan bagimendapatkan data atau hasil kajian yang berkualiti. Sampel kajian terdiri daripada 6 orang pelajar bermasalah pendengaran yang menggunakan pertuturan kiu, 4 orang penjaga pelajar sama ada ibu atau bapa, seorang guru Bahasa Melayu dan 2 guru dalam subjek selain Bahasa Melayu iaitu Cikgu Matematik dan Pendidikan Muzik. Kemudian, Guru Besar sekolah tersebut turut ditemu bual. Ketiga-tiga pelajar yang dijadikan sampel kajian ini merupakan pelajar tahap dua iaitu 2 pelajar dari tahun 4, 2 pelajar dari tahun 5 dan 2 pelajar dari tahun 6. Pemilihan pelajar dilakukan secara rawak dengan tujuan melihat secara keseluruhan pencapaian sampel pelajar yang dipilih. Cadangan kajian turut dikemukakan untuk meningkatkan tahap pencapaian bahasa pelajar bermasalah pendengaran yang menggunakan pertuturan kiu. Kata kunci: pertuturan kiu, pencapaian, bahasa isyarat Pengenalan Kanak-kanak bermasalah pendengaran mengalami ketidakupayaan untuk bertutur dan lemah dalam penguasaan bahasa adalah disebabkan oleh ketidakupayaan mereka untuk mendengar (Hallahan&Kauffman 1997). Reed (1994) pula mengatakan bahawa kanak-kanak bermasalah pendengaran menunjukkan prestasi yang lemah dalam mata pelajaran yang melibatkan penggunaan bahasa yang berpunca daripada ketidakupayaan mereka untuk mendengar dan bertutur. Kebanyakan kanak-kanak berkeperluan khas memerlukan kaedah pengajaran dan pembelajaran yang berbeza daripada kanak-kanak tipikal. Antara kanak-kanak istimewa ini ialah mereka yang mempunyai masalah pendengaran. Bagi sebahagian besar kanak-kanak bermasalah pendengaran, kaedah komunikasi yang utama ialah bahasa isyarat. Namun begitu, terdapat satu lagi alternatif lain untuk berkomunikasi dengan orang pekak ini iaitu melalui pertuturan kiu. Mengajarkan bahasa kepada pelajar-pelajar bermasalah pendengaran jauh berbeza daripada mengajar bahasa kepada pelajar-pelajar tipikal. Hal ini dapat dilihat dari segi pendekatan, kaedah dan strategi yang digunakan dalam penyampaian pengajaran. Keadaan ini wujud disebabkan kecacatan yang dialami iaitu kecacatan dari segi deria pendengaran. Dari segi fungsi, bahasa merupakan alat komunikasi yang meliputi medium untuk melahirkan perasaan

dan idea pemikiran. Dari sudut bentuk pula, bahasa merupakan ayat-ayat yang tidak terbilang jumlahnya dan pelbagai pendekatan pengajaran bahasa telah dilaksanakan dalam sistem pendidikan bagi pelajar-pelajar bermasalah pendengaran (Tan ChinGuan1981). Menurut Hasnah (1988), kanak-kanak berkeperluan khas selalunya menggunakan isyaratisyarat tangan dan juga ejaan jari untuk berkomunikasi. Hal ini disebabkan pelajar-pelajar berkeperluan khas mempunyai masalah utama untuk berkomunikasi dengan orang lain. Walau bagaimanapun, penggunaan isyarat kod tangan dan ejaan jari ini menimbulkan masalah kepada masyarakat umumnya untuk berkomunikasi dengan mereka kerana tidak ramai orang yang dapat memahami dan mengetahui apa yang dimaksudkan melalui penggunaan kod tangan bahasa isyarat tersebut. Keadaan ini mungkin berlaku disebabkan mereka tidak belajar tentang bahasa isyarat atau kod pertuturan kiu yang digunakan dalam kalangan orang peka. Pertuturan kiu digunakan di Pusat Pertuturan Kiu yang terletak di kawasan Majlis Kebajikan Kanak-kanak Malaysia (MKKM) iaitu Jalan Kampung Pandan, Kuala Lumpur. Pertuturan kiu ini pada asalnya dicipta pada tahun 1967 oleh Dr. R. OrinCornett dari Universiti Gallaudet, Washington di Amerika Syarikat. Ia bertujuan membantu pelajar-pelajar bermasalah pendengaran di negara itu untuk membaca gerakan bibir dalam bahasa Inggeris. Menurut Kamarudin (1993) kefahaman merupakan satu proses mendapatkan makna daripada komunikasi sama ada melalui lisan, tulisan atau penggunaan simbol-simbol tertentu. Pemahaman mendengar merupakan salah satu daripada empat kemahiran yang asas dalam pembelajaran bahasa (Reed, 1994). Berdasarkan kepentingan berkomunikasi ni, wujud permasalahan dalam kalangan pelajarpelajar bermasalah pendengaran di Malaysia belajar mengikut sukatan pelajaran yang sama seperti pelajar tipikal. Mereka perlu menduduki peperiksaan utama seperti UPSR, PMR dan SPM. Namun begitu, mereka sering ketinggalan terutama dari segi pembelajaran disebabkan masalah kepekakan yang mereka hadapi.heward dan Orlansky (1992) telah menyatakan bahawa banyak hasil kajian telah menunjukkan pencapaian akademik pelajar bermasalah pendengaran adalah jauh lebih ketinggalan daripada pelajar tipikal. Keadaan ini disebabkan pelajar pekak menghadapi kesukaran belajar dan juga kesukaran dalam memahami maksud bagi sesuatu perkataan. Objektif Kajian i. Melihat pencapaian bahasa pelajar bermasalah pendengaran yang menggunakan pertuturan kiu. ii. Melihat tahap keyakinan dan keupayaan berbahasa pelajar bermasalah pendengaran yang menggunakan pertuturan kiu. iii. Melihat faktor yang mempengaruhi sosialisasi pelajar bermasalah pendengaran yang menggunakan pertuturan kiu.

Definisi Operasional Pertuturan Kui Pertuturan kiu merupakan satu kaedah pergerakan tangan yang dapat membezakan bunyibunyi dengan melihat pergerakan bibir. Sebagai contoh, bunyi huruf /p/, /b/ dan /m/ yang merupakan bunyi fitur distingtif seperti bunyi vokal dan bunyi sengauan. Tangan akan digerakkan hampir dengan muka penutur sebagai cara untuk mengenal pasti bunyi-bunyi fonem distingtif. Komunikasi menggunakan pertuturan kiu hanya dilatih di Pusat Pertuturan Kiu di Kampung Pandan. Ia merupakan salah satu cara bagi pelajar bermasalah pendengaran berkomunikasi. Ia melibatkan empat kedudukan tangan bagi membezakan 11 vokal Inggeris dan 8 bentuk tangan untuk membezakan 25 konsonan dengan penambahan pergerakan bagi sesetengah diftong. Visi pertubuhan pusat ini ialah untuk memastikan setiap pelajar cacat pendengaran mendapat peluang yang sama untuk mencapai kejayaan dalam perkembangan minda, sosial, pendidikan dan kerjaya (Pusat Pertuturan Kiu). Misinya pula ialah untuk membantu ahli keluarga berkomunikasi dengan anak yang bermasalah pendengaran dengan menggunakan kaedah pertuturan selain memahirkan kebolehan bertutur pelajar bermasalah pendengaran di rumah dan di sekolah. Ia juga untuk mengenalpasti kecacatan pendengaran seawal mungkin dan meneruskan langkah ke arah program intervensi antara jabatan untuk mengadaptasi sistem pendidikan inklusif bagi pelajar bermasalah pendengaran pada semua peringkat persekolahan. Menurut Hasuria Che Omar (2009) pertuturan kiu bukan merupakan bahasa isyarat seperti mana BIM dan KTBM tetapi merupakan kaedah yang menggunakan bantuan speechreading yang mengandungi isyarat tangan yang menunjukkan bunyi pertuturan yang sedang dituturkan. Tinjauan Literatur Teori berkaitan Teori behaviorisme pula atau lebih dikenali sebagai teori tingkah laku merupakan teori yang memberi penumpuan ke atas aspek tingkah laku yang boleh diperhatikan. Kita tidak dapat melihat pemikiran tetapi kita dapat membuat pemerhatian terhadap sesuatu perlakuan yang ditunjukkan. Teori ini dipelopori oleh IvanPavlov melalui teori pelaziman klasik dan B.FSkinner melalui teori pelaziman operan. Dalam teori ini, guru perlu menganalisis tingkah laku pelajar dan mengubah tingkah laku yang tidak diingini semasa sesi pengajaran dan pembelajaran. Tingkah laku yang diingini atau tingkah laku sasaran boleh diperoleh dengan mengaplikasikan peneguhan positif mahupun peneguhan negatif setiap kali tingkah laku itu ditunjukkan. Kemudian, teori kognitif melihat kepada perkembangan yang dialami oleh otak dari aspek pemikiran dan dapat dilihat menerusi perubahan tingkah laku dan percakapan. Teori ini diperkenalkan oleh Jean Piaget dan menurut beliau perkembangan kognitif kanak-kanak berlaku secara teratur dan guru perlulah memahami perbezaan antara pelajar dari segi kognitif. Terdapat pelajar yang cepat menangkap pembelajaran dan terdapat pelajar yang lemah daya ingatan yang menyukarkan pelajar tersebut mengingat sesuatu pembelajaran.

Jean Piaget merupakan ahli psikologi yang banyak menyumbang kepada pemahaman bagaimana kanak-kanak belajar. Dari kajian dan pemerhatiannya, Piaget mendapati bahawa perkembangan kognitif kanak-kanak berbeza dan berubah melalui empat peringkat iaitu peringkat deria motor (0 2 tahun), pra-operasi (2 7 tahun), operasi konkrit (7 11 tahun) dan operasi formal (11 tahun ke dewasa). Walau bagaimanapun, usia ini tidak tetap kerana ia mengikut kemampuan pelajar itu sendiri.dengan mengaplikasikan konsep Piaget ini, kita dapat melihat ia ada kaitan dengan konsep konstruktivisme. Konstruktisvisme merupakan satu teori mengenai pengetahuan dan pembelajaran yang menarik minat, memotivasikan serta memudahkan pemahaman pelajar. Di samping itu, konstruktivisme menyarankan kanak-kanak membina pengetahuan secara aktif berdasarkan pengetahuan sedia ada kanak-kanak tersebut.dalam pendekatan konstruktivisme ini, persekitaran pembelajaran berpusatkan kanak-kanak menjadi asas yang penting manakala guru bertindak sebagai fasilitator. Kanak-kanak juga didorong untuk mengemukakan idea dan teori bagi menyelesaikan masalah. Pembelajaran berdasar budaya yang berlandaskan pada konstruktivisme membawa budaya pembelajaran yang berbeza daripada pembelajaran yang terjadi selama ini. Teori humanistik lebih menitik beratkan soal perkembangan individu secara menyeluruh. Asas model ini ialah kepercayaan tentang kecenderungan setiap insan untuk mencapai jati diri masing-masing. Faktor peribadi dan sosial juga penting dalam menentukan perkembangan kanak-kanak yang berkeperluan khas ini secara menyeluruh. Teori pembelajaran merupakan teori gabungan antara kognitif dan persekitaran sosial. Teori ini telah diperkenalkan oleh Vygotsky untuk melihat akan kepentingan persekitaran sosial itu kepada perkembangan kanak-kanak. Vygotsky mengatakan bahawa perkembangan kanakkanak bergantung kepada interaksi seseorang kanak-kanak itu dengan orang yang ada di sekelilingnya. Persekitaran itu jugalah sebenarnya yang menjadi satu alat penyampaian sesuatu budaya yang membantu mereka membina pandangan tentang sekelilingnya. Teori ini menekankan bahawa proses-proses perkembangan mental seperti ingatan, perhatian dan penalaran melibatkan pembelajaran menggunakan penemuan-penemuan masyarakat seperti bahasa, sistem matematik dan sebagainya. Selain itu, teori ini juga menekankan bagaimana perkembangan kanak-kanak berlaku dengan bimbingan daripada orang yang lebih berpengalaman dalam sesuatu perkara atau bidang itu. Vygotsky telah memperkenalkan beberapa konsep yang berkaitan dengan pembelajaran. Antaranya adalah Zon Perkembangan Proksimal dan scaffolding. Vygotsky percaya bahawa perkembangan seseorang kanak-kanak itu akan menjadi lebih baik dan berkembang dengan adanya interaksi dengan orang lain. Melalui konsep ini, beliau melihat apakah seseorang kanak-kanak itu dapat melakukan sesuatu tanpa bantuan orang yang lebih dewasa dan apakah kanak-kanak itu dapat melakukan sesuatu dengan arahan yang diberikan oleh orang dewasa atau bekerjasama dengan rakan sebaya mereka. Maka dapat dilihat bahawa zon ini sebenarnya menitikberatkan interaksi sosial yang akan memudahkan perkembangan kanakkanak. Beliau turut memperkenalkan konsep scaffolding. Scaffolding amat berkait rapat dengan zon perkembangan proksimal. Scaffolding boleh diibaratkan sebagai satu kerangka yang menyokong. Raymond (2000) mengatakan scaffolding yang dimaksudkan oleh Vygotsky adalah berkaitan dengan peranan guru dan orang lain dalam menyokong pembangunan pelajar. Penggunaan scffolding juga sebenarnya adalah bersifat sementara. Apabila seseorang

kanak-kanak itu semakin menunjukkan peningkatan maka bantuan scaffolding yang diberikan akan dikurangkan sehinggalah kanak-kanak itu telah dapat menguasai pembelajaran tersebut tanpa bantuan dari orang lain. Metodologi Kajian ini adalah berbentuk kualitatif yang menggunakan pemerhatian dan kaedah temu bual, sampel kajian adalah dipilih secara rawak dalam populasi pusat pertuturan kui kampung Pandan. Kajian dijalankan ke atas 6 orang pelajar bermasalah pendengaran yang menggunakan pertuturan kiu, 4 orang penjaga pelajar sama ada ibu atau bapa, seorang guru Bahasa Melayu dan 2 guru dalam subjek selain Bahasa Melayu iaitu Cikgu Matematik dan Pendidikan Muzik. Kemudian, Guru Besar sekolah tersebut turut ditemu bual. Protokol Temu Bual Temu bual terhadap pelajar 1. Apakah pendekatan komunikasi yang anda gunakan semasa berada di sekolah dan di rumah? 2. Bagaimana anda mendapat tunjuk ajar daripada ahli keluarga terutamanya ibu bapa anda tentang pembelajaran di sekolah? 3. Bagaimana anda berinteraksi dengan rakan sebaya atau orang di sekeliling anda? 4. Adakah anda memahami apa yang disampaikan di sekolah? Jika tidak, apakah yang menyebabkan anda tidak dapat memahaminya? Temu bual terhadap guru 1. Apakah masalah yang sering puan hadapi dalam mengajar pelajar pertuturan kiu? 2. Apakah berpendapat puan mengenai pendekatan yang digunakan di sekolah ini adalah terbaik untuk pelajar-pelajar kamu? 3. Dari segi sosialisasi, bagaimana seseorang pelajar berinteraksi dengan puan dan pelajar lain di dalam kelas? 4. Apakah cadangan puan untuk memperbaiki pencapaian pelajar-pelajar bermasalah pendengaran? Temu bual terhadap ibu bapa 1. Bagaimana puan berkomunikasi dengan anak puan sama ada di rumah mahupun di sekolah? 2. Bagaimana puan melihat perkembangan sosial anak puan terutama apabila berinteraksi dengan orang di sekelilingnya? 3. Bagaimana pencapaian bahasa anak puan apabila menggunakan pertuturan kiu? Dapatan Kajian Pencapaian Berbahasa Pelajar Bermasalah Pendengaran Dapatan kajian pencapaian pelajar ini telah menjurus kepada pencapaian akademik, kebolehan berinteraksi dan kurikulum. Persepsi guru matematik terhadap kebolehan akademik pelajaran dalam aspek kefahaman pelajar didapati bahawa:

...Diaorang cepat lupa la macam jalan penyelesaian selalunya kertas 2 la yang pengiraan. Macam hari ini ok dah dapat, lama juga nak ambil dalam satu jam, setengah jam tu nak terangkan sampai faham. Lepas tu ok. Dah bagi latihan diaorang buat. Buat-buat, tapi esok tanya, cikgu, lupa. Walau bagaimanapun guru bahasa Malaysia yang menyatakan pencapaianpelajar bermasalah pendengaran sekolah menengah yang menggunakan kiu adalah lebih baik daripada pencapaian pelajar pekak yang menggunakan isyarat. Begitu juga dengan guru matematik juga merasakan penggunaan kiu terbaik kerana pelajar mudah faham sesuatu pengajaran. Hal ini di buktikan dengan pengalaman beliau,...saya sendiri menyertai persatuan anak-anak pekak Kuala Lumpur yang menggunakan bahasa isyarat. Jauh berbeza dengan anak-anak kami, malah mereka mudah berasa rendah diri kerana anak-anak kami sudah ke hadapan tetapi mereka masih di bawah. Manakala pada persepsi pentadbir pencapaian pelajar kiu sama seperti pelajar tipikal....kalau dilihat performancemengikut subjek, mereka tidak ada masalah menguasai Matematik, Bahasa Melayu atau Bahasa Inggeris. Tetapi kelemahan yang nyata ialah penulisan atau membuat ayat. Kelemahan membuat ayat ini jelas menunjukkan bahawa pelajar pekak kekurangan tatabahasa baru atau mereka kurang pemerolehan bahasa. Walau bagaimanapun, beliau menyatakan Saya rasa jika dibandingkan dengan pelajar pekak yang hanya menggunakan bahasa isyarat, saya rasa mereka di sini agak ke hadapan jauh sedikit dari segi pencapaian akademik. Tidak setaraf dengan budak normal, tetapi saya rasa lebih ke hadapan berbanding mereka yang hanya menggunakan bahasa isyarat. Dari segi pencapaian pelajar dalam UPSR, beliau menyatakan bahawa setakat ini, tiada pelajar yang mendapat 5A tetapi terdapat pelajar kiu yang mendapat A dalam subjek yang pelbagai. Pencapaian berbahasa dari persepsi ialah, Ibu bapa 1 menyatakan bahawa anaknya dipulaukan sebelum ini kerana tidak boleh membaca dan bertutur. Walau bagaimanapun, keadaan mula berubah apabila sekarang anaknya sudah mula faham dan boleh membaca. Ibu bapa 2 menerangkan bahawa pencapaian anaknya dalam Bahasa Melayu sangat baik manakala dalam Bahasa Inggeris, anaknya mungkin boleh menjadi pendengar yang baik tetapi bukan penutur yang baik. Ibu bapa 3 pula menyatakan:...alhamdulillah, nampak dia macam banyak perubahan la. Sekarang pula lagi la akak tengok dia. Dulu tak berapa sangat. Sekarang dia sudah besar kan, dia sudah pandai. Dia sudah tahu banyak serba-serbi. Kadang kala tak perlu kiu, kita cakap macam biasa saja sebab dia dah faham. Tapi dengan syarat, mesti kena pakai alat (R3). Ibu bapa 4 turut memberi respons yang positif apabila mengatakan bahawa anaknya mempunyai perubahan dari tahun ke tahun. Tahap Keyakinan dan Keupayaan Berbahasa Selain aspek akademik, pencapaian pelajar dalam aspek kurikulum juga didapati aktif pelajar kiu ini aktif dalam tekwando, sukan badminton, ping pong dan larian serta kelab komputer. Pelajar-pelajar di pusat ini digalakkan menyertai pertandingan dan aktif dalam kokurikulum. Pada setiap hari Rabu pula, guru mengadakan kelas fardhu ain dan tenaga pengajarnya daripada JAWI. Kami galakkan mereka ini aktif dan confident. Kita ada pertandingan azan, pertandingan bercerita, kita galakkan untuk berlakon drama. Kita tak mahu dia merasa inferior. Kami sering dijemput untuk membuat persembahan contohnya pada jamuan hari

raya, contohnya dalam rancangan riang ria Aidilfitri memang diadakan setiap tahun lah. Kanak-kanak ini akan dijemput untuk membuat persembahan. Menurut pentadbir sekolah:...sudah dua tahun juga kita di undang oleh Maxis untuk nyanyian lagu raya, kita ada jemputan dari F&N. Kenyataan ini jelas menunjukkan pelajar pertuturan kiu di sini aktif dalam kegiatan luar selain turut diterapkan pendidikan agama yang sewajarnya. Faktor Yang Mempengaruhi Sosialisasi Dapatan pemerhatian dilihat dalam aspek kebolehan berinteraksi pelajar ketika sosialisasi pelajar dengan orang sekeliling menggunakan pertuturan kui dengan rakan dan juga guru mereka.pemerhatian turut dibuat menerusi aktiviti pelajar ketika membuat persembahan menyanyi lagu sempena Hari Kecemerlangan Pelajar.Hasil kajian mendapati terdapat pelajar yang bercakap seperti pelajar tipikal. Pelajar dilihat mampu berinteraksi dan bersosial dengan rakan sekelas mereka. Malahan, ketika pemerhatian dibuat, pelajar bekerjasama membuat latihan persembahan nyanyian selain bekerjasama memberi bantuan kepada pengkaji menerusi temu bual. Pelajar juga dilihat mendengar arahan guru dengan baik seperti guru meminta pelajar membuat persembahan. Pelajar mula menyanyi apabila guru menyuruh mereka menyanyikan lagu dan patuh pada arahan yang diberikan oleh guru. Begitu juga ketika guru meminta pelajar mengambil wudhu. Pelajar diperhatikan dapat berinteraksi dengan guru yang mana wujud komunikasi dua hala. Sosialisasi responden dengan rakan-rakan mereka mendapati bahawa 4 daripada 6 responden mempunyai kawan di rumah. Responden yang menyatakan menerusi temu bual bahawa mereka mempunyai kawan selain di sekolah ialah responden 1 daripada tahun 4, responden 3 dan responden 4 daripada tahun 5 dan responden 6 daripada tahun 6. Terdapat responden yang sukar mendapat kawan di rumah berikutan kedudukan rumah responden yang jauh daripada rumah jiran tetangga kerana rumah responden sebuah-sebuah. Menurut responden 6, beliau mempunyai ramai kawan kerana selalu bermain bola sepak pada waktu petang di rumah. Guru Bahasa Melayu menyatakan bahawa pelajar berkomunikasi dalam kiu dan mereka pandai mencari kumpulan mereka sendiri. Guru Matematik menyatakan pelajar tidak berani bertanya dengan beliau. Oleh itu, beliau yang akan tanya pelajar sama ada pelajar faham atau tidak. Menurut beliau lagi, pelajar yang pandai akan mengajar pelajar yang lemah dan selalunya pelajar lebih faham apabila kawan mereka sendiri yang beri penerangan. Bagi guru Muzik, pelajar kiu mudah berkawan kerana mereka yakin mereka boleh bertutur. Persepsi sosialisasi dari Ibu bapa tentang perkembangan anak mereka ketika berinteraksi dengan orang sekeliling adalah seperti berikut: Ibu bapa 1 mengatakan bahawa anaknya mempunyai kawan di rumah seramai 2 hingga 3 orang dan mereka ialah kanak-kanak tipikal. Ibu bapa 2 menyatakan bahawa anaknya tidak mudah peramah dengan orang yang tidak dikenali. Menurut beliau, Dia tak boleh dia dulu yang peramah. Orang yang dekat dengan dia itu peramah baru dia boleh jadi peramah. Namun begitu, anak beliau suka membuli adik perempuannya di rumah. Ini menunjukkan hubungan yang rapat antara pelajar pekak tersebut dengan adik perempuannya sendiri. Bagi ibu bapa 3, anak beliau mempunyai ramai kawan. Sebab dekat quarters akak itu memang ramai baya-baya dia dekat lima belas orang. Darjah 2,3,4,6. Beliau tidak membatas pergaulan anaknya kerana beliau sering melepaskan anak beliau untuk turut bermain seperti kanak-kanak tipikal yang sebaya dengan anaknya. Ibu bapa 4 pula menyatakan Setakat ini jika diberi soalan, dia akan memberikan jawapan yang kita kehendaki. Jadi dengan kawan-kawannya pun dia boleh bermain dengan budak normal.

Perbincangan Dan Rumusan Pencapaian Bahasa Pelajar bermasalah pendengaran Temubual yang dijalankan dengan pihak pentadbir menerusi soalan 4 menunjukkan bahawa pencapaian dari segi akademik pelajar pekak yang menggunakan kiu sama seperti pelajar tipikal. Hal ini disebabkan terdapat pelajar pekak yang menggunakan pertuturan kiu mendapat A dalam mata pelajaran yang pelbagai. Namun begitu, kelemahan pelajar pekak yang menggunakan kiu masih sama dengan pelajar pekak yang menggunakan bahasa isyarat kerana menurut beliau, kelemahan pelajar ialah dalam membuat ayat atau penulisan. Kenyataan pentadbir ini sama seperti kenyataan guru Bahasa Melayu yang juga menyatakan bahawa kelemahan pelajar pekak ialah dalam membina ayat dan penulisan. Kenyataan ini disokong melalui kajian Abdullah (2001) yang mendapati pelajar pekak sukar menulis karangan dan mereka lemah dalam penulisan. Sosialisasi Pelajar Pekak Hasil dapatan menunjukkan bahawa pelajar pekak yang menggunakan kiu mudah berinteraksi dengan orang di sekeliling mereka.menerusi soalan mengenai sosialisasi responden dengan rakan-rakan mereka mendapati bahawa 4 daripada 6 responden mempunyai kawan di rumah. Keadaan ini menunjukkan pelajar pekak yang menggunakan kiu mampu bersosial dan berkawan dengan pelajar tipikal. Kenyataan ini disokong oleh Ruijs&Peetsma (2009) yang menyatakan bahawa semua pelajar sama ada pelajar khas mahupun pelajar normal mempunyai hasrat dan kehendak yang sama terhadap rakan sebaya. Guru Muzik berkaitan soalan 3, beliau menyatakan bahawa pelajar kiu lebih ke hadapan berbanding pelajar pekak yang menggunakan bahasa isyarat. Beliau menyatakan bahawa pelajar berbahasa isyarat merasa rendah diri apabila berada dalam komuniti. Keadaan ini diakui oleh Michael S. Stinson, YufangLiu (1999) yang mengatakan bahawa pelajar bermasalah pendengaran seakan-akan takut untuk berinteraksi dengan pelajar tipikal disebabkan tidak tahu cara untuk berkomunikasi. Kenyataan ini disokong oleh Abdullah (2001) yang menyatakan bahawa penggunaan bahasa yang berbeza antara pelajar pekak dengan pelajar tipikal menyebabkan mereka menghadapi kesukaran berkomunikasi sesama mereka dan juga berkomunikasi dengan masyarakat. Hasil temu bual juga menunjukkan bahawa apabila pelajar dapat memperoleh bahasa, pelajar mudah berinteraksi dengan orang di sekelilingnya. Dapatan menunjukkan bahawa ada pelajar kiu ini yang dipinggirkan sebelum ini apabila tidak tahu bertutur untuk berinteraksi dengan rakan sebayanya di tadika. Pelajar yang tidak boleh berkomunikasi dengan orang di sekelilingnya mungkin berasa rendah diri. Pelajar ini kurang aktif di dalam kelas, mahupun di luar kelas. Apabila pelajar kurang aktif di dalam kelas maka amat mustahil pelajar akan aktif di luar kelas. Kenyataan ini disokong oleh Lewis&Doorlag (2006) yang menyatakan bahawa seseorang pelajar berasa rendah diri mungkin tidak akan menyertai aktiviti pembelajaran secara aktif. Kesimpulan Secara keseluruhannya, kajian menunjukkan bahasa memainkan peranan penting dalam pendidikan bagi pelajar bermasalah pendengaran. Pencapaian mereka dalam akademik juga

merosot ekoran perkembangan bahasa mereka yang sedikit. Lebih banyak kajian mengenai pencapaian bahasa pelajar bermasalah pendengaran ini diharapkan dapat memberi kefahaman dan kesedaran kepada pihak terlibat dalam membantu meningkatkan pencapaian pelajar berkeperluan khas di Malaysia. Kajian ini juga diharapkan dapat membantu pelbagai pihak yang terlibat dengan sistem pendidikan pelajar pekak selain menjadi perintis bagi kajiankajian seterusnya terutama dari segi pertuturan kiu Rujukan Abdullah Yusof. 2001. Kecacatan komunikasi berkaitan dengan pendidikan, bahasa dan kebahasaan orang pekak. Jurnal Dewan Bahasa 1. (9) : 29-36. Hallahan, D.P.&Kauffman, J.M. 1995. Exceptional Children : Introduction to Special Education. New York : Prentice Hall. HasnahUdin. 1988. Bimbingan Kanak-kanak Luar Biasa. Kuala Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka. Heward, W.L.&Orlansky, M.D. 1992. Exceptional Children. New York : Macmillan Publication. Reed, V.A. 1994. An Introduction To ChildrenWith Language Disorder. Ed. 2. New York : Macmillan College Publishing Company